พอนาน่าและกายออกไปแล้วภายในห้องของการันก็เงียบเฉียบขึ้นมาทันที เพราะทั้งสองต่างนิ่งเงียบใส่กัน โดยเฉพาะการันที่มองอนิสาแบบโกรธๆ ส่วนอนิสาก็มองการันแบบไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรของเขากัน
“นี่คุณพูดจริงๆเหรอคะคุณการัน...คุณอยากจะเลิกกับฉันงั้นเหรอคะ” อนิสาเอ่ยถามไปแล้วมองเขาแบบจดจ้องเลย
“อืม...ผมไม่อยากเป็นที่คั่นเวลาของใคร...ถ้าคุณคิดจะอยู่กับผมเพื่อรอวันที่คุณพร้อมจะมีแฟนล่ะก็...คุณก็ไปหาผู้ชายคนอื่นเถอะ...ผมไม่ใช่ตัวสำรองของใคร...” การันพูดไปด้วยสีหน้าตึงๆใส่เธอ
“ฉันไม่ได้คิดว่าคุณเป็นคนคั่นเวลาของฉันหรือเป็นตัวสำรองของใครนะคะ” อนิสาพูดไป
“แต่เมื่อกี้ผมได้ยินคุณบอกกับนาน่าชัดเจนเลยนะว่าถ้าคุณกับผมจบความสัมพันธ์กัน คุณจะไปจีบไอ้นนกุลมันน่ะ ในเมื่อคุณอยากจะได้มันขนาดนั้นแล้วจะรออะไรล่ะ ก็ไปอ่อย ไปยั่วมันเลยสิ มันชอบคุณอยู่แล้วนิ มันคงจะตกลงคบกับคุณทันทีเลยล่ะมั้ง...” การันพูดประชดเธอไป
“ค
