จากนั้นอนิสาก็เปลี่ยนชุดแล้วเธอก็ให้คนขับรถบ้านนี้ไปเก็บไว้ที่คอนโดของการัน แล้วเธอก็นั่งรถของใจดีไปงานอีเว้นท์ต่อในช่วงเย็น
พออนิสาไปงานอีเว้นท์เสร็จแล้วก็ให้ใจดีมาส่งเธอที่คอนโดของการันตอนหนึ่งทุ่ม เธอก็เจอการันนั้นนอนดูทีวีรอเธออยู่
“มาแล้วเหรออาย..ผมกำลังรอคุณอยู่พอดี...เป็นไงบ้าง..วันนี้เหนื่อยไหม” การันมองเธอแล้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
“ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนเลยค่ะ แต่ว่าโชคดีที่มีรถบ้านของคุณก็เลยทำให้ความเหนื่อยของฉันมันลดลงไปบ้าง...อื้อ...ขอชาร์ตแบตหน่อยสิคะ...พรึบ...” อนิสาพูดตอบไปก็เข้าไปนั่งข้างๆเขาแล้วเธอก็โอบกอดและออดอ้อนเขาอย่างต้องการกำลังใจเลย
“ถ้าคุณเหนื่อยแบบนี้แล้วคืนนี้ผมยังจะได้รางวัลของผมไหมนะ..” การันเห็นเธอพูดมาแบบนั้นก็ทวงรางวัลของเขาจากเธออย่างอดไม่ได้เลย
“ฉันจะมีรางวัลอะไรนอกจากตัวฉันอีกล่ะค่ะ แต่ว่าเอาไว้ก่อนนอนนะคะ ตอนนี้ฉันขอไปอาบน้ำแล้วกินข้าวให้อิ่มก
