“ใช่ค่ะ นาน่าอยู่มาตั้งแต่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพแล้วล่ะค่ะ พี่อายรีบเขามาเถอะค่ะ ลิฟต์จะปิดแล้วนะคะ” นาน่าพูดไปก็เข้าไปกดเปิดอีกครั้ง
“จ้ะ... มัวแต่อึ้งที่เจอกันก็เลยลืมตัวน่ะ...” อนิสาบอกไปก็ลากกระเป๋าเข้ามาในลิฟต์ทันที
“พี่อายถือกระเป๋ามาแบบนี้ คงจะพึ่งย้ายมาที่นี่ใช่ไหมคะ” นาน่าตอบไปก็เอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นกระเป๋าใบใหญ่ของอนิสา
“อ่อจ้ะ...พี่ย้ายมาอยู่ที่นี่ชั่วคราวน่ะเพราะบ้านพี่ใจดีเขาอยู่ไกล พี่ขี้เกียจเดินทางไกลๆก็เลยมาเช่าที่นี่ไว้จนกว่าจะถ่ายละครจบน่ะ..” อนิสาพูดโกหกไปเพราะไม่อยากให้นาน่ารู้ว่าเธอมาอยู่กับผู้ชายที่นี่
“ดีจังเลยค่ะ เราสองคนได้แสดงละครเรื่องนี้ด้วยกันด้วย ถ้าถ่ายตรงกันเราสองคนก็ไปด้วยกันได้เลย ว่าแต่พี่อายพักอยู่ชั้นไหนเหรอคะ นาน่าจะกดให้ค่ะ” นาน่าเอ่ยถามไปเพราะอนิสายังไม่ได้กดชั้นเลย
“พี่อยู่ชั้น29น่ะ...เดี๋ยวพี่กดเองก็ได้...น้องนาน่าอยู่ชั้น 19 เหรอ..” อนิสาบอกไ
