"เราชอบนายนะ…ตะวัน"
"ชอบฉัน?"
"ใช่ เราชอบนายมานานแล้ว"
"อ้วนดำแบบเธอใครจะไปเอา ยัยหมูน้ำ"
"ฮ่า ๆ ยัยหมูน้ำ"
"ฮึก…."
"ไหนเธอบอกว่าถ้าเราสารภาพรักแล้วตะวันจะชอบเราไงมินนี่…ฮึก"
"เราขอโทษ ระ เรา…"
"ยัยหมูน้ำอยู่นั้นไงทุกคน ฮ่า ๆ ยัยหมูน้ำ"
เฮือกกก!
ร่าบางตื่นจากความฝันอันเลวร้ายที่เหมือนฝั่งลึกอยู่ในใจของเธอ น้ำตาสีใสอาบใบหน้าโดยที่เธอไม่รู้สึกตัวว่ามันไหลออกตอนไหน
"น้ำฝน…" แต่แล้วคนข้าง ๆ ที่นอนกอดแน่นสะดุ้งตื่นตามเธอ เขาหันไปมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดก็ต้องชะงักเมื่อเห็นน้ำตาของเธอไหลเป็นทาง
"ฝะ ฝนฝันร้าย…" เธอเบะปากเบา ๆ หมายจะร้องไห้ออกมาต่อ แต่มือหนากลับดึงเรือนร่างมากอดแน่นขึ้นพร้อมกับซับน้ำตาอย่างอ่อนโยน
"ก็แค่ฝันร้าย ไม่ต้องกลัว" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนพลางลูบหัวเล็กปลอบประโลมคนขวัญเสียจากความฝันที่เลวร้ายจนทำให้เธอร้องไห้ออกมาได้
"…" น้ำฝนไม่เอ่ยอะไรกลับ เพียงแต่กอดร่า
