ตอน 45
เมญ่า :
เธอเดินออกมาจากงานเลี้ยง แสงไฟฉายนวลรอบๆ งานเลือนลางไปไกล เธอพบยศวินยืนอยู่คนเดียวในสวนเงียบ เสียงเธอเบาๆเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่ก็สั่นไหวเพราะกลัวคำตอบ
"วิน... ฉัน... ฉันขอโทษนะ"
ยศวิน :
เขาหันหน้ามามองเมญ่า สายตาเย็นชาราวกับไม่มีความรู้สึก
"ขอโทษทำไม?
เมญ่า :
เธอเงียบไป ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ
"ฉันไม่ได้รู้เรื่องทั้งหมดหรอกนะ แต่ฉันเห็นว่าเธอดูเหมือนจะมีความรู้สึกดีๆ กับอวา... น้องสาวฉัน"
เมญ่า :
เธอเห็นยศวินยังเงียบ แต่เธอก็ยังพูดต่อ
"แต่ฉันก็กลัวว่า... เธออาจจะดึงน้องฉันเข้ามาเพื่อแก้แค้น"
ยศวิน :
สายตาของเขาเองยังคงไม่เปลี่ยน เขาพูดช้าๆแต่คมคาย
"ถ้าฉันอยากแก้แค้น คิดว่าฉันจะปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมาถึงสามปีเหรอ..."
ยศวิน :
เขายังพูดต่อ เพื่อให้เมญ่ารับรู้ว่าเขารักน้องสาวเธอ
"คิดว่า... ฉันจะปล่อยให้อวาอยู่ในชีวิตได้ง่ายๆ เหรอ?
เมญ่า :
เธอเหมือนถู
