อ้อนหน่อยได้ไมในห้องไม่มียาแก้ตัวร้อน

1523 คำ

ตอน 50 แต่อะไรบางอย่างในแววตาเย็นชานั้น อ่อนลงชั่วครู่ก่อนจะผ่อนลมหายใจหนักๆ ออกมา "หึ... เมาแล้วยังเพ้อเก่งเหมือนเดิน" เขาพูดเบาๆแทบไม่ได้ยิน แล้วเหยียบคันเร่งให้รถเคลื่อนต่อ มือข้างหนึ่งยังจับพวงมาลัยแน่น อีกข้างเอื้อมไปปรับแอร์ให้เบากว่านี้ เขากลัวเธอจะหนาว ห้องยศวินช่วงเที่ยงคืนกว่า ยศวินอุ้มอวากลับมาถึงห้อง แต่ตอนนี้... ร่างกายเขาเริ่มสั่นเล็กๆ ตัวร้อนจัดหน้าซีดมือเย็น เขาค่อยๆวาง อวาลงที่โซฟา ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งข้างๆเธอ อวา : เอนหัวกับพนักพิง ดวงตาครึ่งปิดด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่ยังพอรู้ตัวเมื่อมือเธอแตะถูกแขนเขา เธอก็สัมผัสได้ทันทีว่าตัวเขาร้อนจี๋ อวา : "...รุ่นพี่...ตัวร้อน..." เธอพูดเสียงเบา เมาแต่มีน้ำเสียงห่วงใยชัดเจน "...ฝืนไปทำไมก่อน..." ยศวิน : เขาหลับตา พิงโซฟา แล้วยิ้มจางๆ "ก็ใครใช้ให้ไปอยู่กับคามิน..." อวา : เธอเงียบไปครู่ ก่อนจะขยับตัวเข้าใกล้ เธอเมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม