น้ำหนึ่งนั่งมองคุณพ่อกับแม่จ๋าแล้วอดหัวเราะไม่ได้
"พ่อนายนี่ไม่รู้เรื่องเลย ไปโรงเรียนต้องใส่กระโปรงบานสิคะ ถ้าวันไหนมีเรียนพละ ถึงจะใส่กางเกงได้"
เสียงหวานของพี่อ.2บอกให้พ่อนายฟัง แม่จ๋าไปโรงเรียนไปเรียนหนังสือ แต่พ่อนายไม่ยอมให้แม่จ๋าใส่กระโปรงไป พ่อนายบอกว่าหวงขาแม่จ๋า น้ำหนึ่งไม่เข้าใจจริงๆ เสียงหวานใสบอกพี่เลี้ยงขณะที่ทานข้าวเช้าอยู่ ปู่กับย่าหัวเราะชอบใจกับความช่างพูดของหลานสาว ผู้เป็นพ่ออดยิ้มออกมาไม่ได้ ถอดนิสัยแม่มาเหมือนกันยังกับถ่ายเอกสาร นายยิ้มหวานใส่ลูกสาวแล้วก้มลงหอมแก้มอย่างแสนรัก
"ช่างพูดจริงคนเก่งของพ่อ" ผู้เป็นพ่อแอบจนมุมลูกสาวจนได้ นิตาอมยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
นิตาเข้าเรียนใหม่ในมหาวิทยาลัยเปิด เธอเหนื่อยกายแค่ไหนกว่าจะอ้อนสามีสำเร็จ ใบปริญญาเป็นหนึ่งความฝันของเธอ
นิตาส่งลูกไป รร.มีคุณปู่คุณย่าช่วยดูแลไม่ห่าง เธอจึงขอไปเรียนหนังสือใหม่อีกครั้ง คราแรกพี่นายป
