แด๊ดดี้ขา..นิดเจ็บ

1212 คำ

“เฮ่อ ..” ตอนนี้น่ะเหรอ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ชนะยังไงไม่รู้ จนอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ เลย แต่คงกรี๊ดไม่ได้ เพราะเกรงกลัวกฏของคุณแม่บ้าน ก็เลยเต้นอย่างอารมณ์ดีไปทั่วห้องแทน เต้นตลกไปกระโดดลงบนเตียงแล้วกลิ้งไปมา ก่อนจะชะงักเพราะสายตาดันเห็นใครบางคนนั่งไขว่ห้างเหมือนรูปปั้นอยู่ที่เก้าอี้ตรงมุมห้อง “คุณ!!” เธออุทานลั่น ลุกขึ้นนั่งทันที “ชู่วส์” แล้วเขาก็ยิ้มขำ มองเธอด้วยสายตาวิบวับ เธอแอบอาย เพราะดันเต้นเป็นลิงค่าง “ท่าทางมีความสุขนะเนี่ย” เธอทำหน้าแทบไม่ถูก “เข้ามาได้ยังไงคะ” “หน้าต่างเปิดอยู่” เขามองเธอด้วยสายตาวิบวับ “เปิดรอไว้ใช่มั้ย” “ชิ” เธอมองเขาด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะลงจากเตียง เดินไปตรวจหน้าต่าง ก็ไม่เห็นร่องรอยการงัดแงะแต่อย่างใด “บ้านนี้ไม่ค่อยปลอดภัยเลย” เขาย่องมาสวมกอดเธอจากด้านหลัง แล้วหอมแก้ม จูบไซ้ซอกคอเธออย่างออดอ้อน “อื้อ คุณ อย่าซี..” เธอส่งเสียงห้ามเบาหวิว ดิ้นเล็ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม