เธอวางมือจากกองเอกสาร ลุกเดินมานั่งคุกเข่าหน้าโต๊ะโซฟา หยิบขวดไวน์เทใส่แก้วประมาณครึ่งแก้ว แล้ววางขวดไวน์ลงเหมือนเดิม หยิบแก้วไวน์ส่งให้เจ้านายที่นั่งจ้องหน้าเธอนิ่งๆ
“ขอบใจ” เขายื่นมือจะรับแก้วไวน์ แต่กลับแสร้งปัดแก้วไวน์หลุดจากมือเธอ ตกลงในตักเขาเต็มๆ
“อุ๊ย!” เธอตกใจตาเหลือก รีบหยิบแก้วไวน์มาถือไว้เสียเอง หน้าซีดหน้าเซียว
เขากัดฟันกรอด ก้มมองลำฉกาจที่เปียกฉ่ำด้วยไวน์แดง แล้วระเบิดอารมณ์ออกมา “ซุ่มซ่ามจริง!”
เธอสะดุ้งตกใจ “ขอโทษค่ะ”
“ฮึ่ม!!” เขาทำหน้าเหมือนอยากฆ่าเธอให้ตาย “นั่งอึ้งอยู่นั่นล่ะ รีบเอากระดาษทิชชู่มาเช็ดให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย เร็วเข้าสิวะ!”
“หา?? ให้ฉันเช็ด..” ให้เธอเช็ดไอ้นั่นของเขาเนี่ยนะ จะบ้ารึไง
“ยังอีก หรือจะเอาเสื้อเธอมาเช็ด”
“เอ่อ” เธออ้าปากหวอ รีบดึงกระดาษทิชชู่สองสามแผ่นจากกล่องมาถือไว้
“อ่า...” เธอหยุดนิ่งครู่หนึ่ง เพื่อตั้งสติ ตั้งอารมณ์ บอกตัวเองว่าแค่เช็ดไ
