ตอนที่ 47
รถเบ็นซ์สีดําแล่นฝ่าความมืดยามราตรี ก่อนจะจอดสนิทในลานจอดรถของคอนโดหรูริมแม่นํ้า เขมชาติรีบดึงตัวพริมโรสที่นั่งเงียบมาตลอดทางขึ้นไปยังห้องของตนทันที ซึ่งในตอนนี้หญิงสาวไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืนแต่ประการใด เมื่อมาถึงที่หมายชายหนุ่มก็ดันร่างบางให้นั่งบนโซฟา ในขณะที่ตัวเองรีบเดินไปยังห้องนอนของตนและเดินออกมาพร้อมกับกล่องปฐมพยาบาลขนาดเล็ก เขาทิ้งร่างลงข้าง ๆ หญิงสาวพร้อม ๆ กับ เอื้อมมือไปหมายจะแกะผ้าพันแผลออกเพื่อทําความสะอาดใหม่ แต่พริมโรสขยับตัวหนีเสียก่อน
“ให้ผมทําแผลก่อนนะ แล้วเราค่อยคุยกัน” เขมชาติพูดด้วยความเป็นห่วง
“ไม่จําเป็น” หญิงสาวตอบเสียงแข็งและสะบัดหน้าหนี
“แผลแค่นี้...ไม่ทํา ให้ฉันตายหรอก”
“พริม ทําไมคุณพูดอย่างนี้” ชายหนุ่มพูดด้วยความตกใจ และบีบปลายคางมนให้หันมามองทางเขา แต่เมื่อสบสายตาที่มองมาอย่างจงเกลียดจงชังจนแทบทําให้เขาผงะในทันที แววตาแบบนี้.แหละที่เขาไม่ต้อง
