ตอนที่ 12 สับสน
“หรือจะไปนอนหอเธอ”
เสียงเข้มเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบคนที่หันหน้าไปนอกหน้าต่างจึงหันกลับมาพร้อมกับขมวดคิ้วเรียวสวยเข้าหากันด้วยความสงสัย
ก็ร้อยวันพันปีเขาไม่เคยอยากไปนอนพอพักราคาไม่ถึงครึ่งของราคาค่าเช่าคอนโดมิเนียมแห่งเดียวกับเขาด้วยซ้ำ คิดมาตลอดว่าเขาคงอยู่ไม่ได้หรอก มันทั้งแคบทั้งสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นส่วนตัว
“แล้วแต่พี่”
พอพูดจบเขาก็ตบไฟเลี้ยวก่อนจะหักพวงมาลัยเลี้ยวเขาซอยที่เป็นทางลัดไปหอของหมวยเล็กได้ เพลิงไม่ได้ถามเล่น ๆ แต่เขาจะไปจริง แล้วไอ้ที่จะไปเนี่ย ก็แค่อยากรู้ว่าหมวยเล็กมันปิดบังอะไรเขาหรือเปล่า
ร้อยวันพันปีกูก็ไม่ได้เคยอยากรู้หรอก สงสัยวันนี้จะเป็นบ้า ไม่สิ เป็นบ้ามาตั้งแต่เมื่อวาน รู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย บางอย่างก็ไม่รู้ตัวว่าทำไปทำไม
ก็แน่สิ หมดกับหมวยเล็กไปตั้งเท่าไร จะให้กูยอมให้หมาที่ไหนมันคาบไปแดกไม่ได้หรอก ถ้าจะไปจากกัน ก็ต้องเป็นวั
