ตอนที่ 14 คำตอบยังเหมือนเดิม
ห้องสี่เหลี่ยมที่เคยรู้สึกว่ามันแคบจนไม่มีที่อยู่เวลานี้กลับให้ความรู้สึกเหมือนมันกว้างจนวังเวงน่ากลัว
หมวยเล็กขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะกระโดดลงที่นอนในท่านอนคว่ำ ไม่มีเสียงประหลาดอะไรที่เหมือนกับตั้งความหวังไว้ว่าเขาจะเดินกลับมา เสียงที่เธอคาดหวังว่าเขาจะเดินกลับมาโมโหและใจร้ายใส่เหมือนเมื่อวาน
มันไม่มี
เขาไปแล้ว ไปเหมือนที่ปากเธอพูดพร่ำเอาไว้
“…”
มีเพียงเสียงการร่ำไห้ที่หมวยเล็กไม่อาจห้ามมันเอาไว้อีกแล้ว จะว่าเมาก็ได้ที่กล้าไล่เขาไปแบบนั้น อีกอย่างก็เพราะอยากรู้ว่าเขาจะให้ความสำคัญกับเธอบ้างหรือเปล่า เขาจะเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังเป็นอยู่แล้วพูดว่าจะรั้งเธอไว้
แต่มันไม่มีเลย เพลิงเดินมองไปโดยไม่คิดจะหันหลังเลยด้วยซ้ำ
หมวยเล็กนอนร้องไห้อยู่กับตัวเอง ปล่อยให้น้ำตาที่ไม่รู้ว่ามันเอามาจากไหนมากมายขนาดนั้นหลั่งออกมาจนเปียกหมอน กลิ่นของเขายังติดอยู่ตรงนี้ แต่ส
