รักแหลกสลาย

บทที่ 1 จีบกันไปจูบกันไป2/2

รามดึงฉันให้ล้มลงไปเตียงแล้ว...เขาก็ขึ้นคร่อมกักฉันไว้ สองแขนของฉันโดนเขากดจมเตียงจนฉันดิ้นไม่ได้

“อื้อ...รามไม่เล่นนะ ฉันไม่สนุกด้วย” ฉันพยายามดิ้นหนีทั้งใจก็รู้สึกหวาดกลัวว่าเขาจะปล้ำฉัน

“ฉันเก่งนะ...ลองไหม”

“รามอย่าทำแบบนี้เราเป็นแค่เพื่อนกัน” ฉันย้ำสถานะให้เขาได้สติ จะหน้ามืดตามัวยังไงก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ฉันสิ ต่อไปจะมองหน้ากันติดได้ยังไง

“ถ้ามากกว่าเพื่อนได้ใช่ไหม” ผมถามเธอเสียงวาบหวิวเพราะตอนนี้เริ่มอยากแล้ว มือสองข้างของผมรวบข้อมือเล็กของเธอไว้ในมือเดียว แล้วใช้นิ้วสะกิดปลายถันจนขึ้นตุ่มไตน่าดูด

เธอชะงักเงียบเหมือนต้องการชั่งใจ

ผมไม่รอให้เธอตัดสินใจเริ่มรุกด้วยการใช้ปลายลิ้นเลียปลายยอดถันนอกเสื้อของเธอ

“รามอย่าทำอย่างนี้นะ”

“ฉันอยาก” ดูเอาเถอะรามพูดด้วยความหน้ามึน แต่ฉันไม่อยากให้เราสองคนเกินเลยเพื่อนไปนี่นา

“ไม่...เราไม่ใช่แฟน” ฉันพยายามดิ้นแต่ทว่าไอ้ท่อนเอ็นเนื้อของเขานี่สิมันขยุกขยิกอยู่ตรงใจกลางสาวของฉัน จนรู้สึกเปียกแฉะที่เป้ากางเกงชั้นในลูกไม้เสียแล้ว

“งั้นก็จีบกันไปจูบกันไป” ใช่ครับวิธีจีบหญิงของผมคือจับเธอจูบแล้วก็กดจมเตียง สุดท้ายมิ้นต์ก็ตกเป็นของผม

แต่มันไม่จบเพียงแต่คำว่าจีบลวก ๆ ของผมน่ะสิ เพราะว่าผมดันเป็นคนแรกของเธอ รอยเลือดสีจางบนเตียงนั้นเป็นหลักฐานชัดเจน

“ฮึก...ราม...ทำไมนาย...ต้องรังแกเราด้วย”

นั่นไงไอ้น้ำตาผู้หญิงนี่แหละ ทำผมแพ้ราบคาบ แต่ก่อนเคยแต่เอาเล่น ๆ น้ำแตกก็แยกทาง แต่แล้วดันปล้ำสาวพรหมจรรย์ ยังไม่พอแค่นั้นเอาเธอหลายท่าอีกด้วย ทั้งที่เธอขอร้อง แต่ไอ้ใบ้ของผมมันไม่ฟัง มันอยากเอาอย่างเดียว

“มิ้นต์...เดี๋ยวเรารับผิดชอบเธอเอง” คนที่ไม่เคยรับผิดชอบใครเอ่ยขึ้น ผมดึงเธอมากอดแล้วพวกเราก็หลับไปด้วยกัน ไอ้ที่ให้เธอมาซักผ้าลืมไปแล้ว แล้วคืนนั้นมิ้นต์ก็ตกเป็นของผมอีกสามรอบ

“ราม...พอแล้ว...เราเหนื่อย เราแสบน้องไปหมดแล้ว” แม้ว่าจะทั้งปลอบทั้งเอามาหลายรอบ แต่ผมกลับรู้สึกไม่เคยพอเลยสำหรับมิ้นต์ แรงตอดรัดของเธอมันดึงดูดให้ผมกินเธอไม่หยุด

“อีกครั้งเดียว...อดทนหน่อยเดี๋ยวเลียให้จนหายแสบเลย”

ฉันไม่รู้ว่านี่คือการปลอบโยนหรือการข่มขู่กันแน่ ไอ้ที่บอกว่าเลียให้หายแสบสุดท้ายฉันก็เสร็จเขาอีกตามเคย

ตลอดสองวันฉันไม่ได้กลับหอ เราสองคนสั่งข้าวขึ้นมากิน เขาเอาเสื้อผ้าของฉันไปซ่อนแล้วก็ให้ฉันใส่เสื้อตัวโคร่ง ๆ ของเขาโดยที่ภายในไม่มีสิ่งปกปิด แล้วมันก็ยังเต็มไปด้วยรอยรักสีกลีบกุหลาบอีกด้วย

“เรื่องของเราอย่าเพิ่งบอกใครได้ไหม” ฉันยังไม่พร้อม รามเป็นที่หมายปองของคนมากมาย หน้าจืด ๆ อย่างฉันที่ไม่ใช่ดาวคณะนี่นะจะมีสิทธิ์ได้รามไปครอง

“ทำไมอายหรือไง” ผมพูดอย่างหัวเสีย เธอทำเหมือนคบกับผมแล้วน่าอายอย่างนั้น นี่ราม ราเมศเชียวนะ ก็แค่ผมเคยเอาไม่เลือก แต่สำหรับมิ้นต์ผมเลือกจะเอาและคบเธอต่อ ไม่ใช่แค่เซ็กซ์แต่มันมีบางอย่างดึงดูดผม

“เราว่ามันกะทันหันไป นายจีบแล้วก็จับเรา...”

“เอากัน!” ฉันอุตส่าห์เลี่ยงแต่เขาก็ยังพูดมันตรง ๆ ยิ่งตอนสอดใส่เขาพ่นแต่คำหยาบโลนใส่ฉัน จนฉันกระตุกหลายครั้งเขาก็ยังไม่หยุด

“พรุ่งนี้เราจะไปเรียนด้วยกัน” ผมทึกทักเมื่อได้แล้วกลับหวงชอบกล ทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะชอบยายมิ้นต์ ผู้หญิงเงียบ ๆ คนนี้ได้เลย

‘แต่เมื่อได้เอาผมนี่เ****นหนักฮะ’