จะดูแลเธอให้ดี

2345 คำ
วันนี้บ้านของเมฆและหมอกมีแขกมาเยือนตั้งแต่เช้า แขกคนสำคัญที่พลอยใสไม่อยากเจอสักเท่าไหร่ เพราะยิ่งเห็นหน้าพลอยใสก็ยิ่งเสียใจ พาให้ตัวเองอ่อนแอจนอยากจะร้องไห้ออกมา และยิ่งรู้ว่าบิดามาหาเธอถึงที่เพราะอะไร ยิ่งทำให้พลอยใสต้องใช้พลังงานมหาศาลในการกลั้นน้ำตาไว้ “จะกลับหรือไม่กลับ” เสียมเข้มห้วนจัดไม่พอใจเอ่ยถามกับบุตรสาวย้ำอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าพลอยใสก็ยังยืนกรานคำเดิม “ไม่กลับ พ่อจะให้พลอยกลับไปทำไม ในเมื่อพ่อเองที่เป็นคนไล่พลอยออกมา” “แล้วแกจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง อยู่เป็นขี้ปากชาวบ้าน เอาความอับอายขายขี้หน้ามาให้ฉันอย่างนั้นเหรอ ชาวบ้านชาวช่องเขาจะคิดยังไง ที่แกมาอยู่กับผู้ชายสองคนในบ้านหลังเดียวกันแบบนี้ ออกไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่อายเขาหรือไงที่มีคนมองว่าแกมีผัวสองคน” “ไม่อาย แล้วทำไมพลอยต้องอาย” พลอยใสเสียงดังใส่อย่างลืมตัว จ้องหน้าผู้เป็นพ่อด้วยความเจ็บปวดเสียใจ “แกไม่อายแต่ฉันอาย ทำอะไรไว้หน้ากันบ้าง มันมีผู้หญิงดีๆ ที่ไหน ที่เขามีผัวกันสองคน” พงษ์เสียงดังใส่บุตรสาวอย่างหัวเสีย ใบหน้าของชายสูงวัยถมึงทึงแดงก่ำเพราะโกรธบุตรสาว พลอยใสนั่งกำมือแน่น มองหน้าบิดาตัวเองผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อคลอในขณะนี้ ใบหน้างามเชิดขึ้นเล็กน้อย เรียวปากอิ่มแย้มยิ้มมุมปาก “ที่แท้ที่พ่อดั้นด้นมาที่นี่แต่เช้า ก็เพราะว่าอายที่มีลูกสาวอย่างพลอย ที่พลอยมีผัวสองคน และยังเป็นคนใกล้ตัวของคุณพ่ออีกอย่างนั้นใช่ไหมคะ พ่อจะอายทำไม ถ้ามีคนถามพ่อก็บอกเขาไปเลยสิ ว่าพลอยไม่ใช่ลูกพ่อแล้ว เราสองคนไม่ใช่พ่อลูกกันแล้ว” “อย่ามาปากดีนะพลอยใส!!” “พอเถอะครับคุณพงษ์” เมฆที่ฟังอยู่ด้านนอก หลังจากที่พงษ์ขอเวลาคุยกับบุตรสาวตัวเองก็เอ่ยแทรกเข้ามา ร่างสูงของชายหนุ่มสองคนเดินเข้ามาในห้องรับแขกและนั่งลงข้างพลอยใส “พวกแกมันเลี้ยงไม่เชื่อง กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา” พงษ์ที่อารมณ์เสียก็ฟาดงวงฟาดงาใส่เมฆและหมอก ผู้ชายสองคนที่ตัวเองเคยอุปการะเลี้ยงดู ให้หน้าที่การงานที่ดีทำ ไม่นึกว่าผู้ชายสองคนนี้จะคิดไม่ซื่อกับบุตรสาวตัวเอง “ผมสองคนขอโทษครับ” เมฆเอ่ยพร้อมกับยกมือไหว้ขอโทษ หมอกก็เช่นกัน “ฉันไม่อยากฟัง” ไม่ใช่แค่ไม่ฟัง ยังเมินมองไปทางอื่น สองพี่น้องจึงหันมองหน้ากัน เป็นหมอกที่เอ่ยออกมา “ถึงคุณพงษ์ไม่อยากฟัง แต่ผมก็คงต้องพูดครับ ผมกับพี่เมฆไม่ได้มีเจตนาจะไม่รับผิดชอบในการกระทำของตัวเอง ผมกับพี่เมฆพร้อมรับผิดชอบพลอยทุกอย่าง เราสองคนรักพลอย” “ความรักวิปริตแบบนี้น่ะเหรอ มันมีที่ไหนที่ผู้หญิงมีผัวสองคน” “มีออกเยอะแยะครับ ความรักมันไม่มีถูกหรือผิดหรอกนะครับ และความรักก็ไม่ได้กำหนดด้วยว่าต้องรักได้แค่คนสองเท่านั้น ผมอยากให้คุณพงษ์เปิดใจ แม้มันจะยากสักหน่อยก็ตาม แต่ผมกับหมอกยืนยันคำเดิมว่าจะรับผิดชอบพลอยทุกอย่าง จะดูแลพลอยอย่างดีเหมือนที่คุณพงษ์ดูแล จะไม่ทำให้พลอยต้องลำบาก...ผมกับหมอกขออนุญาตคุณพงษ์ดูแลพลอยต่อจากนี้เองนะครับ” เมฆและหมอกจับมือพลอยใสมากุมไว้คนละข้าง เพื่อเป็นการสร้างความมั่นใจให้พลอยใส ให้หญิงสาวรับรู้ว่าเขาสองคนพร้อมจะดูแลเธอจริงๆ จริงใจกับเธอจริงๆ ไม่ใช่เห็นเธอเป็นเพียงที่ระบายความต้องการเท่านั้น พลอยใสหันมองหน้าผู้ชายสองคนด้วยความซึ้งใจ ในวันที่เธอเดียวดาย เคว้งคว้าง ขาดที่พึ่ง ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี ที่มีผู้ชายสองคนนี้รักเธอและพร้อมจะดูแลเธอ “เหอะ!! ฉันบอกตามตรง ว่าฉันทำใจรับความรักของพวกแกไม่ได้ อยากทำอะไรก็ทำเลย ฉันจะไม่ยุ่งกับพวกแกหรอก อยากจะรักกันสามคนสี่คนก็เอาเลย” “ขอบคุณครับ” หมอกยกมือไหว้ พงษ์ก็เพียงแค่ปรายตามองดูเท่านั้น ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นยืน “ถ้าวันนี้แกตัดสินใจที่จะไม่กลับไปกับฉัน วันข้างหน้าก็อย่าซมซานกลับไปล่ะ” นั่นคือวาจาเชือดเฉือนหัวใจของพลอยใส ความเจ็บปวดวิ่งชนเข้าหัวใจหญิงสาว จนไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป ไม่คิดจะตอบกลับบิดาที่เดินออกจากบ้านไป เพราะความเจ็บปวดเสียใจตีรวนเป็นก้อนสะอื้นวิ่งมาจุกที่ลำคอ “ไม่เป็นไรนะ พลอยยังมีอาสองคนอยู่” พลอยใสโผเข้าสู่อ้อมกอดของเมฆทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ เสียงสะอื้นไห้ที่กลั้นไว้ปล่อยออกมาด้วยความเสียใจ สองพี่น้องมองหน้ากันด้วยความสงสาร หัวใจของพลอยใสบอบช้ำเกินไป เกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหวด้วยซ้ำ “อาสองคนจะไม่มีวันทิ้งหนูเด็ดขาด” หมอกเอ่ยบอก ลูบแผ่นหลังบ้างที่สะท้านขึ้นเล็กเพราะแรงสะอื้นไห้ของหญิงสาว เป็นการปลอบประโลมคนเสียใจ แม้ไม่รู้จะช่วยอะไรได้หรือไม่ แต่อย่างน้อยก็ต้องการบอกให้หญิงสาวรู้ ว่าเธอจะไม่เดียวดายอยู่เพียงลำพังอย่างแน่นอน เมฆและหมอกไม่อยากให้พลอยใสเครียดมาก ช่วงเย็นแดดร่มลมตก สองพี่น้องจึงชวนพลอยใสว่ายน้ำในสระ ให้หญิงสาวได้ผ่อนคลายระบายความเสียใจออกมากับการว่ายน้ำ และดูเหมือนจะได้ผล เมื่อคนที่เอาแต่เก็บตัวเงียบในห้องนอนทั้งวัน เมื่อได้ออกมาว่ายน้ำก็รู้สึกดีขึ้น ใบหน้างามที่เศร้าหมองมีรอยยิ้มหวานให้คนทั้งสองได้ชื่นใจ “อาเมฆ อาหมอกมาว่ายน้ำด้วยกันไหมคะ สนุกมากเลยค่ะ” น้ำเสียงสดใสร้องเรียกมาจากสระน้ำ ร่างบอบบางยืนยิ้มพร้อมกับกวักมือเรียก เมฆและหมอกหันมองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่คนในสระไม่มีวันได้เห็น “ได้สิครับ” ร่างสูงที่สวมเพียงกางเกงขาสั้นตัวเดียวลุกขึ้นยืน ก่อนจะถอดกางเกงขาสั้นทิ้งไป เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า “คุณอา!!” พลอยใสตาเบิกกว้างร้องออกมาด้วยความตกใจ ตู้ม!! ยังไม่ทันได้ร้องห้ามหรือว่าอะไร สองหนุ่มก็กระโดดลงมาในสระ ว่ายเข้ามาหาพลอยใสที่ยืนอยู่กลางสระแล้ว “ทะ ทำอะไรกันคะ ถอดกางเกงทำไม” “ใครเขาใส่เสื้อผ้าว่ายน้ำกัน” เมฆเอ่ยบอกเจ้าเล่ห์ แต่หมอกกลับดึงเชือกชุดว่ายน้ำของพลอยใสที่ผูกด้านหลังและลำคอออกไปเสียแล้ว “อาหมอก” หันมาเรียกคนที่ถอดชุดตัวเองออก เผยเต้างามอวบใหญ่ให้ประจักษ์ต่อสายตา เมฆจึงยื่นมือเข้าไปหากายสาว สอดแทรกผ่านชุดว่ายน้ำตัวเล็กไปหยอกเย้ากับติ่งเนื้อ “อาเมฆ...อืม...” “ว่ายน้ำนานแล้ว อาว่าเรามาทำอะไรสนุกๆ ในน้ำกันดีกว่า” คนเจ้าเล่ห์อย่างหมอกเอ่ยบอก พลอยใสรับรู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้ทันที ว่าตัวเองจะถูกสองพี่น้องจอมหื่นทำอะไรในสระน้ำ และก็เป็นดั่งที่คิดไว้ เมื่อเมฆที่อยู่ด้านหน้า โน้มใบหน้าเข้าหาเรียวปากอิ่มที่ซีดเซียว เพราะเล่นน้ำมานาน ลิ้นสากสอดแทรกเข้าสู้โพรงปากหวาน ควานหาลิ้นเล็กที่ซ้อนอยู่ภายใน ดูดดึงลิ้นเล็กเกี่ยวรัดรึงแนบแน่นจนพลอยใสขนลุกเกรียวขึ้นมา จูบตอบกลับไปอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน ยิ่งเมฆขยับลิ้นถอยหนีพลอยใสก็ยิ่งอยากเอาชนะ ตามเข้ามาในโพรงปากชื้นของชายหนุ่มเกี่ยวรัดกลับไปแนบแน่น “อื้อ...” พลอยใสร้องครางออกมาในลำคอ ทั้งที่ปากยังบดจูบกับเมฆ เมื่อด้านล่างตรงกายสาวถูกหมอกพามือรุกล้ำเข้าไปทักทาย พลอยใสจึงแยกขาออกเล็กน้อยเพื่ออำนวยความสะดวกให้ อีกทั้งยังแอ่นหน้าอกให้เมฆบีบเคล้นเต้างาม มือบางจึงควานสะเปะสะปะไปหาแท่งเนื้อที่อยู่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง รูดรั้งมอบความเสียวให้เมฆและหมอกเช่นกัน แท่งเนื้อลำใหญ่สองลำแข็งขึงสู้มือบาง เอวสอบก็ขยับซอยเข้าออกสอดประสานกับมือเช่นกัน เมฆผละริมฝีปากออกจากเรียวปากหวาน ไล่เลียต่ำลงมายังเต้างาม บีบความใหญ่แนบชิดและปาดลิ้นเลียหัวนมลงไป “อ่อย...อืม...” พลอยใสร้องครางในลำคออีกครั้ง เมื่อหมอกประคองใบหน้าให้หันมารับจูบจากตัวเอง ทั้งที่มือก็ขยับเข้าออกในรูรักของหญิงสาว สาดความสุขและความเสียวใส่กันและกัน “เอ็นมันแข็งอยากแทงพลอยแล้ว” หมอกผละริมฝีปากเอ่ยบอกเสียงกระเส่า “ก็เอาเข้ามาซิคะ พร้อมกันเลย” พลอยใสเอ่ยตอบ เงยหน้ามองหมอกตาหวานฉ่ำ เมื่อพลอยใสเอ่ยออกมาแบบนี้ มีหรือที่เมฆและหมอกจะไม่ตามใจ ร่างสูงเข้าประกบหน้าหลัง เมฆยกขาเรียวพาดบนแขนแกร่ง จับแท่งเนื้อใหญ่กดลึกเข้าสู่รูรักด้านหน้า “อืม...อาเมฆขา แน่นรูไปหมดเลยค่ะ” “โคตรแน่นเลยครับ” เมฆเอ่ยตอบ “งั้นอาเอาเข้าบ้างนะครับ” หมอกจับเอวคอดไว้ นิ้วแกร่งลูบวนรูจีบใต้น้ำ ก่อนจะจับแท่งเนื้อค่อยๆ กดเข้าไปด้านหลังจนมิดสุดลำ “ซี้ด...อาหมอกขา” พลอยใสสะท้านไปทั่วทั้งตัว ร้องเรียกชื่อพี่น้องเสียงสั่น เมื่อความคับแน่นเข้าสู่ร่างกายทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ใบหน้างามที่เคยซีดเผือดเพราะเล่นน้ำนานก่อนหน้า บัดนี้ซับสีเรื่อขึ้นมาด้วยความเสียวที่แล่นเป็นริ้วเข้าสู่ร่างกาย “อื้อ...แน่นมากครับ อากระแทกเลยนะคะ” หมอกเอ่ยบอก ขยับเอวสอบกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ร่างงามด้านหลัง เมฆก็จับเอวคอดไว้ ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา เมื่อรูรักบีบรัดแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ จนชายหนุ่มปวดหนึบไปทั้งลำ “อื้อ...รัดแน่นไปแล้วเมียจ๋า ผัวขยับบ้างนะ” เมฆที่อยู่ด้านหน้าก็ขยับเอวสอบเข้าใส่ไม่แพ้กัน ตอนนี้สองพี่น้องกำลังยืนประกบหน้าหลังมอบความสุขให้พลอยใสเร่าร้อนถึงใจ จนพลอยใสแทบยืนต่อไปไม่ไหว ร่างงามโอนเอนไปหน้าทีหลังทีตามแรงกระแทกของสองพี่น้องที่ถาโถมเข้าใส่ “อี้...อ้ะ...อ่า...งื้อ...เสียว...พลอยเสียว” ร้องครางสะบัดหน้าไปมาด้วยความทรมาน จิกเล็บลงบนบ่าแกร่งของเมฆ เพื่อระบายความเสียวซ่าน ใบหน้างามเหยเกทรมาน “ผัวก็เสียวครับ รูเมียมัดรัด...อ้า แน่นจริงๆ” เมฆเอ่ยบอก ขยับเอวสอบเร็วขึ้นเรื่อยๆ พลอยใสจึงยื่นมือลงมาบีบบี้หัวนมของเมฆ เพื่อระบายความเสียวซ่าน เงยหน้าแลบลิ้นออกไปรอรับจูบจากหมอก ที่ก็มอบจูบเร่าร้อนให้หญิงสาว สาดความเร่าร้อนดุดันใส่กันภายในสระน้ำ “เสียวเอ็นไปหมดแล้วเมียจ๋า” “อื้อ...อี้...ผัวเมฆขา...อ้ะ......พลอยไม่ไหว อื้อ ไม่ไหวแล้วค่ะ” ยิ่งพลอยใสบอกว่าจะไม่ไหว สองพี่น้องยิ่งกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้ง ไม่มีการออมแรงแต่อย่างใด เมฆที่อยู่ด้านหน้าจึงอ้าปากงับหัวนมพลอยใสเข้าปาก ดูดกินเข้าไปแรงๆ จนยอดอกแข็งเป็นไตขึ้นมา พลอยใสดิ้นเร่าๆ สะบัดหน้าไปมาด้วยความทรมาน “เร็วค่ะ...งื้อ ไม่ไหวแล้ว...ไม่ไหวอ้าย” มือบางจิกลงบนเอวสอบของเมฆเต็มแรง ร่างกายเกร็งกระตุกเมื่อสองพี่น้องส่งเธอไปถึงฝั่งฝัน เมฆกับหมอกเมื่อส่งพลอยใสไปถึงฝั่งฝัน สองพี่น้องก็เร่งเครื่องให้เร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เอวสอบขยับซอยระรัวเข้าใส่จนร่างบางหัวสั่นหัวคลอนด้วยความเสียวที่ตอดรัดตุบๆ “ไม่ไหว ตอดแน่นเป็นบ้า” “นั่นดิ...ซี้ด...จะแตกแล้วพลอย...อ้า” “อ้า” สุดท้ายสองพี่น้องก็แตกทะลักออกมาพร้อมกัน น้ำรักฉีดพ่นเข้าสู่รูรักทั้งด้านหน้าและด้านหลัง โอบกอดหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงกลางเอาไว้แน่นทั้งสองคน หมอกกดจูบลงบนแผ่นหลังบาง เมฆก็จูบลงบนขมับเล็ก เอ่ยบอกออกไป “อาสองคนรักพลอยนะ” “จะดูแลให้ดีที่สุด” หมอกเอ่ยบ้าง “พลอยขอบคุณอาสองคนมากๆ นะคะ ที่ดูแลพลอยดีแบบนี้ ในวันที่พลอยไม่มีใคร” “แล้วเมื่อไหร่พลอยจะบอกความรู้สึกของพลอยที่มีต่ออาสองคนสักที” เมฆเอ่ยตัดพ้อ หมอกจึงเสริม “นั่นสิครับ พลอยจะมาหลอกฟันอาสองคนแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไม่ได้นะ พลอยต้องรับผิดชอบรู้ไหมคะ” พลอยใสหัวเราะกับประโยคของคุณอาทั้งสอง เธอเนี่ยนะหลอกฟันเขา “ขอเวลาพลอยอีกหน่อยนะคะ พลอยสัญญาว่าเมื่อถึงเวลา พลอยจะบอกอาสองคนแน่นอนค่ะ ว่ารู้สึกยังไง จะไม่มาหลอกฟันฟรีๆ แน่” “เพื่อความแน่ใจ อาสองคนขอทำสัญญาก่อนแล้วกัน” “จริงด้วยพี่ พลอยจะมาพูดลอยๆ แบบนี้ไม่ได้ ต้องทำสัญญาตอกเสาเข็มลงหลุมอีกสักรอบ” “ผัวบ้า!! หื่นไปแล้วนะ” แต่ถึงอย่างนั้นพลอยใสก็ยินยอมให้คุณอาทั้งสองทำสัญญากับเธออีกรอบในสระน้ำ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม