ตึก~ตึก~ตึก~
ฉันเดินมาจนถึงคณะแพทย์ศาสตร์ และตรงไปยังห้องชมรมตามที่พี่กันต์บอก
พรึบ!
“ก็ห้องนี้นี่นา แล้วพี่กันต์ไปไหนนะ ”
ฉันเปิดประตูเข้ามาแล้ว แต่ก็ไม่เจอพี่กันต์และก็ไม่เจอคนอื่นด้วย ฉันก้มหยิบมือถือในกระเป๋า
โทรหาพี่เลยดีกว่า นัดแล้วทำไมไม่อยู่รอ
ครืด~ครืด~
ทันทีที่ฉันกดโทรออก เสียงเรียกเข้าก็ดังอยู่ด้านหลังของฉัน ฉันรีบหันกลับไปมอง ก็เห็นพี่กันต์ยืนถือช่อดอกไม้อยู่ด้านหลัง และก้าวเข้ามาช้าๆ ฉันนิ่งอึ้งไปซักพัก จนตอนนี้พี่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า แล้วยื่นช่อดอกไม้มาตรงหน้า พร้อมเอ่ยอะไรบางอย่าง
“น้องโฟกัสครับ ตั้งแต่วันแรกจนมาถึงวันนี้
ที่เราได้รู้จักกัน พี่ชอบน้องมาตลอด วันนี้พี่ตั้งใจจะขอคบน้องเป็นแฟน น้องจะปฏิเสธหรือเปล่า
พี่รู้ว่ามันเร็วไป ความจริงไม่ใช่ความตั้งใจของพี่แต่แรก แต่ถ้าพี่ช้ากว่านี้ พี่อาจไม่มีโอกาสได้พูดคำนี้แล้วก็ได้ คบกับพี่นะครับ ”
ฉันยืนนิ่งแทบพูดอะไรไม่
