12.
809 คำ
ระเบียงด้านหลังห้องที่เชื่อมกันอยู่ มีเพียงแนวกรถางต้นไม้บดบังสายตา ความจริงแล้ว ห้องในโซนนี้ทั้งหมด เป็นที่ส่วนตัวของลูกชาย ปีกซ้าย ขวา ของบ้านแยกเอาไว้เป็นสัดเป็นส่วน เพราะพ่อเลี้ยง อยากมีพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง แต่ยังอยากอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน
ร่างสูงใหญ่ปิดประตูห้องด้านหลังของตัวเองอย่างเงียบๆแล้วค่อยๆขยับเลื่อนกระถางต้นไม้ ก่อนจะเดินลอดผ่านไป ผ้าม่านที่ปิดเอาไว้ ทำให้มองไม่เห็นอะไรชัดเจน แต่โชคยังดี ที่มีแสงจากโคมไฟเล็ก มือเรียวค่อยๆงัดหน้าต่างอย่างช้าๆ ก่อนจะสอดมือเข้าไป หมุนลูกบิดประตู เรื่องแบบนี้ ไม่ยากเกินความสามารถของเค้าอยู่แล้ว ประตูถูกเปิดออกแล้วปิดภายในเวลาไม่ถึงสิบวินาที
กลิ่นน้ำหอมบางอย่าง หอมอบอวลอยู่ภายในห้องนี้ เค้าเดินเข้าไปช้าๆ แล้วเปิดไฟที่หัวเตียงของเธอ
แสงไฟสาดเข้าตา ทำให้คนที่หลับรู้สึกตัวตื่นขึ้น ก่อนจะร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่มือเรียวกลับปิดปากของเธอเอาไว้
"พี่เอง ครีม " เค้าบอกเสียงนุ่มนวล แล้วเธอก็ดันตัวขึ้นมานั่ง ดึงผ้าห่มมาปิดร่างกายของตัวเองเอาไว้
"มาทำไมคะ ดึกแล้ว " เธอบอกกับเค้าเสียงดุ มองหน้าอกของเค้า ที่เปลือยเปล่า มีเพียงกางเกงนอนเพียงตัวเดียว
"พี่ขอคุยด้วยได้ไหม " เค้าขยับเข้ามา แล้วจับมือของเธอเอาไว้
"ปล่อยค่ะ อย่ามาจับครีม " เธอสะบัดมือออกแต่เค้าก็ไม่ยอมหยุด การกระทำ มือหนาจับมือเธอมาแนบแก้มของตัวเอง
"พี่ไม่อยากมีน้องสาว " เค้าบอกกับเธอเสียงอ่อนโยน แล้วขยับตัวเข้ามาหา ดึงผ้าห่มออกจากตัวเธอ แล้วขยับเข้าไปช้าๆ
"ครีมอาจจะไม่รู้สึกอะไรกับพี่ ครีมอาจจะไม่ชอบพี่ด้วยซ้ำ แต่พี่ พี่คิดว่า พี่ชอบครีม มากกว่าที่จะเป็นพี่ชายของครีม "
เค้าบอกความในใจกับเธอ แล้วเลื่อนมือไปสัมผัสที่แก้มบอบบาง มือเรียวลูบไล้ที่ต้นคอ ติ่งหู และวนเวียนที่ท้ายทอยของเธอ
"ครีมไม่ได้รู้สึกอะไร " เธอบอกกับเค้า พยายามสงบจิตใจของตัวเอง ไม่ให้เตลิดไปมากกว่านี้
"ดีแล้ว อย่าคิด ให้พี่บ้าคนเดียว ก็พอ "
"ดีแล้ว อย่าคิด ให้พี่บ้าคนเดียวก็พอ " เค้าบอกกับเธอ แล้วเค้าก็ขยับเข้ามาจูบที่แก้มของเธอ ก่อนจะยิ้มออกมา
ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำขึ้นมา อย่างไม่ทันรู้ตัว มือของเค้าที่จับแก้มเธอ เลื่อนมาลูบไล้ที่แผ่นหลังของเธอ แล้วเค้าก็จูบหน้าผากและปลายจมูก สัมผัสอ่อนโยน ทำให้เธอ หลงใหลไปกับเค้า ความอ่อนหวาน ความอ่อนโยน และความโรแมนติกที่เค้ามอบให้เธอมา เป็นครั้งแรกที่เธอได้เรียนรู้ เด็กสาวที่อยู่แต่โรงเรียน หอพัก และการเรียน มาตลอด ไม่รู้ว่า เรื่องแบบนี้ มันมีอำนาจ มากมายเพียงใด และเค้า เป็นคนสอนเธอ ให้รู้จักกับเรื่องนี้
"ครีม หวานหอม สมชื่อ แบบนี้ พี่อยากจะทำให้ครีมละลาย " เค้าไปสรรหาคำพูดแบบนี้มาจากไหนกัน คำพูดกระแทกแดกดัน หายไปไหนแล้ว ตอนนี้ เค้ากลายเป็นคนปากหวาน ที่ทำให้เธอละลายได้จริงๆ
"ครีม ไม่ชอบพี่ ก็ไม่เป็นไร ปล่อยให้พี่ชอบครีมคนเดียวก็พอ " เค้าพูดแบบนี้ได้อย่างไร ถ้าเธอไม่คิดอะไรกับเค้า จะยอมเค้าถึงขนาดนี้หรอไง มือบางดันตัวเค้าออก แต่ก็ไม่เป็นผล คนที่ทำงานมาหนักอย่างเค้า ร่างกายทั้งแข็งแรง ทั้งมีแต่กล้ามเนื้อ แม้หุ่นจะไม่ล่ำสัน ดูผอมบางด้วย แต่เป็นผอมบางแบบมีกล้ามเนื้อ ไม่ใช่ เก้งก้าง
"ปล่อยค่ะ พี่อาร์ตพูดแบบนี้ ดูถูกครีม " เธอบอกกับเค้าด้วยความไม่พอใจ
"ดูถูกอะไร พี่สารภาพความในใจ แต่น้องครีมบอกว่าพี่ดูถูก " เค้าถามเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ก็ถ้าครีมไม่คิดอะไร จะให้พี่หอมหรอไง " เธอบอกกับเค้า แล้วก้มหน้าลงด้วยความอาย
"ครีมกำลังจะบอกพี่ว่า ครีมชอบพี่ แบบผู้ชายคนนึง ไม่ใช่แบบพี่ชาย ใช่ไหม " เค้าจับปลายคางเธอขึ้นมา สบตาเธอแล้วยิ้ม ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มกว้าง อย่างมีความสุข มือเรียวเลื่อนลงมา ลูบไล้ ที่ลำคอขาว แล้วขยับเข้าไปหา
"น้องครีมชอบพี่ " เค้าย้ำอีกที แล้วดันตัวเธอให้นอนลงบนเตียง ก่อนจะขึ้นคล่อมร่างเธอ
"อย่านะคะ อย่าทำอะไร ไม่งั้นครีมร้องจริงๆด้วย " เธอมองเค้าที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ด้วยความหวาดหวั่น
"แค่หอมอย่างเดียวก็พอแล้ว เด็กดี "
- ผู้เขียน
