เด็กป๋า -42- โกรธ

1214 คำ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นรัวๆ ทว่าเด็กสาวกลับไม่ได้สนใจเลย เพราะเธอรู้ดีว่าใครเป็นคนมาเคาะประตู แต่ตอนนี้เธอไม่อยากคุยกับใครเลย เธออยากอยู่เงียบๆ คนเดียว สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกไม่อยากอยู่ที่นี่ อยากกลับบ้านอยากเจอพ่ออยากกลับไปอยู่บ้านที่เธอเคยอยู่กับพ่อและแม่ ก่อนที่แม่ของเธอจะจากไป แต่ตอนนี้เธอทำได้เพียงนั่งรอคอยให้พ่อของเธอกลับมาแทน ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เปิดประตูให้ป๋านะหนูดี ถ้าไม่อย่างนั้นป๋าจะเปิดเข้าไปเอง!" "...." เธอได้ยินชัดทุกคำ แต่เธอไม่อยากตอบรับ เด็กสาวมุดหน้าเข้าไปอยู่ใต้หมอนพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมทั้งตัวเพื่อกลบเสียงเรียกจากทางด้านนอก "หนูดี! ได้ยินเปล่าหรือเปล่าหนูดี!" "...." เธอไม่ได้ตอบรับเหมือนเดิม จนกระทั่งเสียงเคาะประตูเสียงเรียกจากทางด้านนอกหายเงียบไป เธอจึงค่อยๆ เปิดหน้าออกมาจากหมอนและก็พบว่ามาเฟียหนุ่มยืนกอดอกทำหน้าเข้มอยู่ข้างเตียงข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม