เด็กป๋า -44- ความจริง

1235 คำ

@สองวันต่อมา "ป้าคะทุกคนหายไปไหนกันหมดคะทำไมบ้านเงียบจัง" เด็กสาวถามขึ้น เมื่อเธอตื่นนอนในช่วงบ่ายแล้วกลับไม่พบเจอใครเลยนอกจากแม่บ้าน "คุณลัวร์ไปทำงานยังไม่กลับมาเลยค่ะ ส่วนคุณคามิล่าก็น่าจะอยู่บนห้องนอนของตัวเอง" "เมื่อไหร่จะกลับไปนะ อยู่นานเกินไม่รู้จักเกรงใจเจ้าของบ้านบ้างหรือไง" หนูดีบ่นขึ้นเบาๆ ไม่รู้ทำไมได้ยินชื่อนี้แล้วเธอถึงได้รู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเลย "ใจเย็นๆ ก่อนนะคะคุณหนู อย่ามีเรื่องกันเลย ป้าไม่อยากเห็นคุณหนูถูกดุอีก" "ขอบคุณมากนะคะ" "คุณหนูจะรับของว่างไหมคะ" "ไม่ดีกว่าค่ะ รอกินข้าวเย็นทีเดียวเลย" "ได้ค่ะคุณหนู" เธอเดินกลับขึ้นไปด้านบนเพราะไม่รู้จะทำอะไรข้างล่างต่อ แต่เธอไม่ได้กลับเข้าไปในห้องของตัวเอง หนูดีเดินไปที่ห้องทำงานของมาเฟียหนุ่ม และเปิดประตูเดินเข้าไปตามปกติ ทว่า... "นี่ป้าเข้ามาในห้องทำงานของป๋าทำไม!?" หนูดีถามขึ้น เมื่อเห็นคามิล่ากำลังยืนดูอะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม