เช้าอีกวัน
“อืม….” ร่างบางลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะหันมองรอบๆ ตัวเอง ก็พบว่านี่ไม่ใช่ห้องของเธอ “ที่ไหนเนี่ย”
เสียงบ่นพึมพำของเธอทำให้ภากรที่นอนอยู่ข้างกันรู้สึกตัวแล้วตื่นขึ้นมา
“ตื่นแล้วเหรอ?” ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างกันเอ่ยถามเสียงเรียบ แต่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองเธอ
“นี่นาย!? เกิดอะไรขึ้น แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” โรสสิรินถามด้วยความแปลกใจ และก็ตกใจที่เธอกับภากรนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน แล้วเธอกับเขายังไม่มีเสื้อผ้าอีกต่างหาก
“นึกดีๆ สิ เมื่อคืนเธอไปไหนมา”
“ก็ฉันไปกินเหล้ากับจินไง แล้วนี่จินหายไปไหน นี่ห้องใคร?”
“ห้องฉัน” ภากรตอบ
“เกิดอะไรขึ้น นี่นาย!?” โรสสิรินหันมองภากรอย่างคาดโทษ
“ไม่ต้องมาโทษฉันเลยนะ ฉันเองต่างหากที่ต้องโกรธเธอ”
“โกรธทำไม ฉันทำอะไรให้นาย?” โรสสิรินถามกลับ
“แอบหนีไปกินเหล้าแถมโทรศัพท์ก็ไม่รับ แถมยังไปเอฟเด็กบาร์โฮสอีก เธอก็ทำแบบนี้ได้ไงเธอเ
