“เพลงนี้เศร้า...สำหรับกู” คำตอบของปลาเก๋ามาพร้อมรอยยิ้มกว้าง ในระหว่างนั้นเนื้อร้องทำนองเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ
‘ถ้าแม่ฟังอยู่ไม่ว่าแม่อยู่ไหน ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา ~’
‘หนูขอสัญญาว่า หนูจะเป็นเด็กดี...’
“อีเก๋า!” ทิศเหนือยื่นมือไปจับไหล่ทั้งสองข้างของปลาเก๋า ออกแรงเขย่า ๆ จนหัวเพื่อนแทบหลุด จนเต๋าเต้ยต้องเข้ามาช่วยห้าม
“ไม่เศร้าตรงไหน นี่คิดถึงแม่เลยนะเนี่ย ก็มึงบอกเอาเพลงเศร้า ๆ!”
“อีเก๋า หมดคำจะด่ามึงมาเหนือความคาดหมายอีกแล้วนะ!” ปลาเก๋ามาเหนือความคาดหมายฉันด้วยไม่ใช่แค่ทิศเหนือหรอก แต่การทะเลาะของทั้ง 2 คนมันไม่ได้รุนแรง แต่ชวนขำมากกว่าแม้แต่โต๊ะรอบข้างยังหัวเราะตามไปด้วย
“หึ...” และเสียงหัวเราะเบา ๆ ของมาร์ตินนั่นทำให้ทิศเหนือหยุดเขย่าเพื่อน แล้วหันมามองใบหน้าหล่อที่กำลังอมยิ้มบาง ๆ
“มาร์ตินหัวเราะด้วย...หล่อจัง หล่อมาก! มึงเอาไปอีกห้าร้อยอีเก๋าถือว่าเลือกเพลงได้ดีมาก มี
