บทที่ 10
เงื่อนไขใหม่
หลังจากที่ภูผาและอชิแต่งตัวเรียบร้อย อาหารก็มาส่งพอดี อชิจัดการเปิดกล่องแล้ววางไว้บนโต๊ะ เตรียมช้อนเตรียมจาน ส่วนภูผาผู้มีชนักติดหลังเมื่อครู่ได้เดินมาที่หน้าห้องของหญิงสาวแล้วเอ่ยเสียงอ่อน เสียงหวาน
“พี่หอมครับ” ชายหนุ่มลากเสียงยาวหวาน และพูดลงท้ายด้วย ‘ครับ’ แบบเพราะๆ เพื่อเอาอกเอาใจต้นหอม
ไม่นานสาวเจ้าตัวก็เปิดประตูออกมาเล็กน้อย สายตาที่จ้องมองภูผายังคงฉายชัดถึงความไม่พอใจ เธอยังงอนที่ชายหนุ่มคิดว่าเสียงท้องร้องของเธอเป็นเสียงฟ้าร้องอยู่
“พิซซ่ามาส่งแล้ว มากินกันนะครับ” พอได้พูดเพราะๆ แบบนี้ ภูผารู้สึกไม่ชินเอาเสียเลย แต่จำได้ว่าตอนเด็กๆ เมื่อภูผาทำอะไรให้ต้นหอมโกรธ หากพูดเพราะๆ ต้นหอมจะใจอ่อนลงเพราะเธอชอบคนสุภาพ
แล้วก็เป็นอย่างที่ภูผาคาดการณ์เอาไว้ เธอยอมให้เขาจูงข้อมือพาเดินออกมาจากห้อง แล้วไปนั่งลงบนโซฟาเพื่อกินพิซซ่าเป็นมื้อแรกของวัน ภูผาทิ้งตัวลงนั่งเคีย
