ตอนที่ 3 ไม่ได้ตั้งใจในทุกเรื่อง
1754 คำ
ตอนที่ 3 ไม่ได้ตั้งใจในทุกเรื่อง
และเมื่อเฟย์กำลังจะเลี้ยวเข้าหอตัวเองนั้นก็
“โครม”
รถมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้าของเฟย์ชนเข้ารถยนต์คันหนึ่งที่กำลังเลี้ยวเข้าคอนโดหรู เฟย์ล้มลงพร้อมรถมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้าของเธอ ทั้งที่เธอขับมาไม่เร็วและคิดว่าตัวเองไม่ได้เมาแต่สิ่งที่เกิดอยู่ตอนนี้ทำให้เฟย์ยิ่งใจหายเพราะเธอเลยซอยเข้าหอตัวเองแต่กำลังจะเลี้ยวเข้าประตูคอนโดหรูทำให้รถยนต์ที่กำลังเลี้ยวเข้าประตูคอนโดนั้นถูกรถมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้าของเธอชนเข้าที่ไฟหน้าและไฟตาหน้ารถแตก สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ทำให้เฟย์รู้สึกเจ็บกับแผลถลอกที่ล้มแต่สิ่งที่หน้ากลัวคือ เธอขี่รถมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้าชนกับแลมโบกินี่ และเธอขี่มาย้อนศร รวมถึงดื่มมาด้วย
เฟย์กำลังนั่งที่พื้นและกำลังมองไฟตาหน้ารถข้างที่แตกนั้นด้วยสายตาแห่งความรู้สึกผิดรวมถึงความคิดที่ว่าจะหาเงินที่ไหนมาชดใช้ให้เจ้าของรถ ต่อให้เธอดื่มมาแก้วเดียว รวมถึงสติที่ยังมีอยู่แต่ความจริงที่ว่าเฟย์ขี่มาแบบย้อนศรนั้นมันคือความผิดอย่างแน่นอน
เจ้าของรถเดินลงจากรถแล้วมาหยุดยืนตรงหน้าคนที่ชนรถยนต์ของเขา เฟย์ค่อยๆเงยหน้ามองเจ้ามองคนคันนี้และคนที่เฟย์มองเห็นคือ พี่อคิณณ์ เขาคือเจ้าของรถคันนี้
“จะให้เรียกประกัน ตำรวจ มาพร้อมกันไหมยัยแม่วัว ”
“พี่อคิณณ์ หนูขอโทษ”
“ขอโทษแล้วมันหายไหม ดูสิไฟหน้าแตกยับ”
“ไม่เรียกประกันไม่เรียกตำรวจได้ไหมคะ อึก” เฟย์บอกเสียงเบาพร้อมทั้งสะอึกสะอื้นเบาๆ
“นี่เมาด้วยเหรอ ห๊ะ ยัยแม่วัว” อคิณณ์ตะคอกรุ่นน้องออกไปด้วยความโมโห ถ้าเขาขับมาเร็วกว่านี้คงได้เจ็บหนักไปแล้ว ยัยแม่วัวนี่อยากตายหรือไง ทั้งเมาทั้งย้อนศรมา
“หนูไม่ได้ตั้งใจเลย ”
“ฉันว่าจะเรียกตำรวจมาเป่าเธอหน่อย”
“ไม่ได้นะคะ หนูขอร้อง” เฟย์ยื่นมือไปจับข้อมือของอคิณณ์อย่างขอร้อง เธอไม่อยากมีคดีติดตัวและอีกอย่างตอนนี้เหล้าคงออกฤทธิ์แล้วเพราะมือเธอแดงมาก ตัวของเธอน่าจะแดงไปหมดแล้ว
“หนูจะชดใช้ให้พี่ค่ะ หนูจะซ่อมรถให้ค่ะ หนูยอมแต่ไม่แจ้งความนะคะ”เฟย์บอกออกไปตามตรง ชีวิตขอเธอต้องไม่มีคดีติดตัวเพราะคนที่อุปการะเธออยู่จะผิดหวังไม่ได้ เฟย์มีคุณป้าที่อุปการะเธออยู่เพราะพ่อแม่เสียชีวิตไปทั้งคู่ ถึงแม้คุณป้าจะไม่ได้ร่ำรวยแต่ยังคอยช่วยเหลือเธอในทุกด้าน เฟย์ไม่อยากทำให้ท่านผิดหวังในตัวเธอ
“รู้ไหมไฟหน้าคู่นี้เท่าไหร่”
“หนูจะชดใช้ให้”
“รู้ไหมข้างนี้เท่าไหร่”
“เท่าไหร่คะ”
“3200 US”
“อะไรนะคะ”
“ข้างละแสน ต้องเปลี่ยนคู่”
“สองแสนเหรอคะ”
“แล้วดูสีที่ถลอกอีกละ ฉันจะเอาคันใหม่ คันนี้จะยกใหม่ เธอซื้อคันใหม่เลย 22 ล้าน ”
“พี่จะบ้าเหรอหนูหาทั้งชาติก็ไม่ได้”
“แล้วกล้าพูดจะชดใช้ พูดทำไม”
“…” ไม่มีคำตอบในออกจากปากเฟย์เลย ตอนนี้เธออื้ออึงในหัวไปหมดแล้ว และตอนนี้เธอกำลังเริ่มเวียนหัวเพราะแอลกอฮอล์รวมถึงความเครียดที่ก่อตัวขึ้น
“พี่คะ ให้หนูกลับไปนอนก่อนได้ไหมคะ หนูไม่ไหวแล้ว หนูจะ...จะ” เฟย์พูดยังไม่จบประโยคเธอก็หลับกลางอากาศไปปล่อยให้อคิณณ์ยืนมองอยู่และไม่รู้ว่าจะจัดการยัยแม่วัวที่นอนกองกลับพื้นยังไง จะลากขึ้นรถก็ไม่น่าจะไหว จะไปส่งที่ไหนก็ไม่รู้
“ยัยแม่วัว ตัวยุ่งจริงเลย”
ภาพหลังจากนั้นคือ ทีม รปภ ของคอนโดหรูเข็นรถมารับร่างหญิงสาวกว่าร้อยโลขึ้นไปบนห้องพักของอคิณณ์ที่เป็นชั้นบนสุดของคอนโดหรือส่วนที่เรียกว่าเพนท์เฮาส์ ต้องให้ทีม รปภ ถึง 4 คนกว่าจะย้ายยัยแม่วัวขึ้นมาได้ อคิณณ์อยากรู้เหมือนกันว่าเธอคนนี้คิดยังไงถึงปล่อยให้ตัวเองสะสมน้ำหนักมากมายขนาดนี้ เขาคนนึงไม่มีวันแน่นอนที่จะแฟนแบบนี้ ก่อนที่อคิณณ์จะโยนผ้าห่มให้เฟย์ก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องนอนไป
“ยัยแม่วัวเอ๋ย ”
เช้าวันต่อมา เฟย์นอนอยู่บนพื้นพรมหน้าห้องรับแขก เฟย์ตกใจตื่นพบว่าที่นี่ใช่ห้องของเธอแน่นอนเพราะห้องนี้กว้างขวาง เฟอร์นิเจอร์หรูหรา ห้องนี้ถูกแบ่งสัดส่วนอย่างลงตัว สิ่งที่เตือนสติเธอในตอนนี้คือ เธอต้องหาห้องน้ำ ปวดฉี่จะราดอยู่แล้ว เฟย์ไม่คิดนานเธอลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งหาห้องน้ำทันทีแต่เธอดันวิ่งเข้าไปในห้องนอนของเจ้าของเพนท์เฮาส์ที่มีห้องน้ำในตัว
ผลั๊ก
สองตาของเฟย์เบิกกว้างเมื่อสิ่งที่เธอเห็นคือ พี่อคิณณ์กำลังอาบน้ำอยู่และตรงนี้ คือ มังกรตัวยักษ์ที่ขนาดหลับใหลอยู่ก็รู้ว่าใหญ่ขนาดไหน ความตกใจและความเขินอายทำให้เฟย์รีบปิดพร้อมตะโกนออกไป
“ขอโทษค่ะ หนู่ไม่ได้ตั้งใจ หนูไม่เห็นอะไรทั้งนั้น”
“ทำไมไม่เข้าห้องน้ำโซนครัววะ”
หลังจากที่เฟย์ทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเรียบร้อยแล้วก็ออกมานั่งรออคิณณ์ที่โซฟาห้องรับแขก ไม่นานชายหนุ่มแต่งตัวด้วยชุดลำลองเสื้อยืดกางเกงขาสั้นออกมาแล้วนั่งไขว้ห้างตรงข้ามเธอ พร้อมกับวางเอกสารลงบนโต๊ะกลาง เขาไม่พูดอะไรแต่เป็นชี้ไปที่เอกสารนั้นให้เธอหยิบมันขึ้นมาอ่าน
“เอกสารยอมรับสภาพหนี้” เฟย์อ่านทวนเอกสารนั้นอย่างงุนงง
“ใช่ ประกันประเมินค่าเสียหายแล้ว รวมประมาณคร่าวๆเกือบห้าแสน ไฟหน้าสองข้าง ขอบหน้าบุบ สีตัวรถถลอก”
“แล้วทำไมมันแพงจัง คุณจะโกงหนูเหรอ”
“เธอน่ะสิจะโกงฉัน”
“หนูจะโกงยังไง”
“เมาแล้วขับ ขับย้อนศร ไม่ให้แจ้งความ ไม่ให้แจ้งประกัน ถ้าเธอชิ่งล่ะ”
“เอ่อ...หนูไม่ได้จะโกงแต่ราคามันแพงเกินไป หนูหาให้คุณไม่ได้”
“ก็ถึงให้เซ็นสัญญารับสภาพหนี้ไง”
“จากห้าแสนเหลือสองแสนได้ไหมคะ”
“อย่าคิดเอาตัวเข้าแลกนะ ฉันไม่เอาแม่วัว”
“นี่คุณ”
“ตอนนี้ร้อยโล ไม่ทำให้หนักสักห้าสิบค่อยมาเสนอ”
“ไอ้คนลามก”
ไม่มีเสียงตอบกลับจากอคิณณ์ เขาเพียงต้องการแกล้งยัยแม่วัวเล่นเท่านั้น เพราะปกติแล้วเขาไม่เคยคิดจะมีสัมพันธ์กับสาวพลัสไซส์ขนาดร้อยโลเลย ไม่เลยเป็นอันขาด ส่วนสัญญานี้เพียงจะให้เซ็นไว้ก่อนเท่านั้น ถึงแม้ว่าราคารถที่ประเมินมันจะมากกว่าที่เขาระบุไว้ เรียกว่ารถเสียหายเยอะเหมือนกัน
เฟย์รับปากกาและเอกสารมาเซ็นชื่อและระบุลงไปในสัญญาว่า ‘ขอเป็นการผ่อนชำระ’ ซึ่งอคิณณ์ก็ไม่ได้ทักท้วงแต่อย่างใด
“ขอเบอร์พี่และบัญชีหรือพร้อมเพย์พี่ค่ะ”
อคิณณ์ยื่นโทรศัพท์ให้เฟย์กดเบอร์เบอร์เขาออกไปยังโทรศัพท์ของเธอ
“เบอร์นี้พร้อมเพย์”
“พี่ก็รวยจะตาย ขี้งกไปได้”
“งกอะไร ลดจากห้าแสนเหลือสองแสน หรือไม่เอา”
“เอาค่ะ”
“แล้วอย่าโทรมาพร่ำเพรื่อหรือคิดมาจีบฉันล่ะ”
เฟย์ส่งสายตาค้อนใส่คนพี่อย่างไม่ชอบใจ เธออยากขอคืนคำที่ว่าหากไม่ได้พี่อคิณณ์เป็นแฟนจะไม่มีแฟนใหม่เลย ทำไมคนเราถึงได้ซวยขนาดนี้ เข้าเรียนที่ใหม่ได้เพียงสองเดือนแต่ทำหนี้สองแสน
“ถ้าหนูหนักห้าสิบ พี่จะทำกับหนูให้หมดหนี้ไหม”
“คิดว่าตัวเองทำได้เหรอหนักห้าสิบน่ะยัยแม่วัว”
“ถามเฉยๆ”
“เอาสิ หนักห้าสิบค่อยมาคุยกัน”
คนพี่รับปากออกไปแบบส่งๆเท่านั้นเพราะเธอคนนี้ประกาศไปว่าตัวเองหนักร้อยโล คงไม่มีทางที่จะทำได้อย่างแน่นอน ส่วนตัวอคิณณ์เองก็มั่นใจอย่างที่เขาคิดคือ ‘ไม่มีทาง’
หลังจากเซ็นเอกสารไปแล้วเฟย์ขอตัวกลับห้องพักของเธอก่อนพร้อมเอกสารยอมรับหนี้สองแสนบาท เฟย์คิดจนหัวจะปวดเพราะเสียดายเงินจำนวนสองแสนบาทนี้มากแต่ที่เธอเลือกชำระเงินยังดีกว่าการมีคดีติดตัวเนื่องด้วยไม่อยากให้คนที่อุปการะเธอต้องผิดหวังในตัวเธอนั่นเอง
เฟย์กลับถึงห้องแล้วค้นบัญชีเงินฝากของตัวเองที่มีจำนวนหกหมื่นบาท ซึ่งเงินนี้เธอได้มาจากการทำงานพิเศษตั้งแต่ช่วงมัธยมปลายแล้ว ตอนนี้เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยเนื่องจากยังใหม่กับที่นี่จึงยังไม่ได้สมัครงานหรือเริ่มทำงานพาร์ททามที่ไหน แต่เงินจำนวนนี้เธอตั้งใจจะเก็บไว้เพื่อรวบรวมเป็นค่ารักษาตัวให้คุณป้าของเธอ
“แล้วจะหาเงินจากไหนนะ”
“ไม่รู้ล่ะขออาบน้ำแล้วนอนก่อน”
เมื่อจบกระบวนการทางความคิด เฟย์พาตัวเองเข้าห้องน้ำแล้วอาบน้ำชำระร่างกายให้ตัวเองสดชื่น จากนั้นสวมชุดนอนมาล้มตัวลงนอนบนเตียงขนาด 6 ฟุตของเธอ
“หรือจะลดน้ำหนักให้พี่นั่นเอาวะ”
“อย่าบ้านะยัยเฟย์”
“ครั้งเดียวสองแสนเลยนะ”
“นอนก่อนตื่นมาค่อยคิด”
เหมือนสมองของเฟย์จำนวนถามตอบกลับไปมาอย่างหาจุดตรงกลางไม่ได้ จนเธอพล็อยหลับไปด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า เอกสารยอมรับสภาพหนี้ก็วางบนเตียงข้างเธอนั่นเอง
ผ่านไปนานหลายชั่วโมง เฟย์ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงัวเงีย สิ่งที่เธอตื่นมาพบกับความจริงที่ไม่อยากเชื่อ คือตอนนี้เธอติดหนี้ถึงสองแสนบาท ว่าแล้วเธอจึงหยิบโทรศัพท์เมื่อเช็คข่าวคราวต่างๆและกลุ่มไลน์เพื่อนและสิ่งที่ทำให้เธอต้องตกใจกับเพื่อนไลน์คนใหม่ที่เธอแอดพร้อมส่งข้อความไป
Fayya : พี่คะ เฟย์เองค่ะ เฟย์จะให้พี่เอาใช้หนี้ค่ะ
- ผู้เขียน
