“คุณพ่อยังไม่หายค่ะ วันนี้หนูอยู่กับพี่เลี้ยงไปก่อนนะคะ เดี๋ยวคุณแม่จะดูแลคุณพ่อนะคะ” ภูริตาหันไปบอกบุตรสาว เธอจำเป็นต้องฝากบุตรสาวไว้กับพี่เลี้ยง เพราะคงไม่มีใครกล้ามาดูแลคินน์อย่างใกล้ชิด เพราะคิดว่าเธอและเขาเป็นสามีภรรยากันจริงๆ “ได้ค่ะคุณแม่ ถ้าคุณพ่อหายน้องมายด์จะจุ๊บๆ คุณพ่อนะคะ” เด็กน้อยกล่าวพร้อมกับส่งตาแป๋วมาที่มารดา “ค่ะ ถ้าคุณพ่อตื่น แล้วแม่จะบอกให้นะคะ” ภูริตายิ้มน้อยๆ ให้กับบุตรสาว “งั้นน้องมายด์ไปเล่นกับปอมปอมก่อนนะคะ” เด็กน้อยบอกมารดา ก่อนที่จะวิ่งนำหน้าพี่เลี้ยงออกไป ทำให้ภูริตาต้องส่ายหน้ากับความแก่นเซี้ยวของบุตรสาวที่มีมากขึ้น ตั้งแต่เธอหายป่วย เด็กน้อยก็เริ่มติดความแก่นเซี้ยวอย่างที่เธอไม่รู้ตัว ตลอดทั้งวันภูริตาดูแลคินน์เป็นอย่างดี พอเขาไข้ขึ้นเธอก็คอยเช็ดตัวให้ ความกระดากอายที่เกิดขึ้นในตอนแรกเริ่มหายไป ก่อนที่จะเหนื่อยและหลับไปลงที่โซฟาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคินน์ฟื้