“ตกลงกันให้ได้แล้วกัน นี่ฉันก็โดนถอนหงอกจนเสียผู้ใหญ่หมดแล้ว” คุณหทัยรัตน์กล่าวกับบุตรชาย “ส่วนเธอพลอยชมพู ไว้เสร็จเรื่องหนูดาวแล้วฉันจะเจรจาสู่ขอทำทุกอย่างให้ถูกต้องตามประเพณี” คุณหทัยรัตน์หันมากล่าวกับพลอยชมพู แม้ว่าท่านจะพูดเรื่องนี้ แต่พลอยชมพูก็รู้สึกหวั่นอยู่ในใจ เพราะท่านไม่ได้มีความเอ็นดูเธอเลย เธอได้แต่หวังว่าเวลาจะทำให้เรื่องทุกอย่างมันดีขึ้น
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวทำอะไรไม่ได้ เธอได้แต่กล่าวขอบคุณเท่านั้น
“ถ้างั้นก็ตกลงตามนี้นะครับคุณแม่ หลังจากนี้ผมจะไม่เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเพียงดาวอีกแล้วนะครับ” เหมันต์กล่าวกับมารดา
“ย่ะ ย้ำอยู่นั่นแหล่ะ” คุณหทัยรัตน์เอ่ยขึ้นมาด้วยความหมั่นไส้บุตรชาย
“อ้อ...แล้วเธอเป็นยังไงบ้างพลอยชมพู เธอแพ้มากมั้ย” แม้ว่าจะทำท่าทางไม่สนใจลูกสะใภ้ แต่ท่านก็ยังหลุดถามด้วยความห่วงใย
“แพ้แค่ตอนที่ตื่นนอนค่ะ หลังจากนั้นก็ปกติค่ะ” พลอยชมพูตอบด้วยความรู้สึกดีที่อ
