หลายวันผ่านไป
"เฮ้อ....หมดเรื่องวุ่นวายได้สักทีนะ" ชบาตื่นเช้ามาทำอาหารตามปกติ เธอรู้สึกโล่งและรู้สึกสบายใจมากๆ ที่ไม่มีคนมาคอยกวนใจเธอมาคอยพูดจาไม่ดีใส่เธอ
จะมีก็แต่หาญที่มักจะมาวนเวียนหาเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่ใช่เรื่องชู้สาว เพียงแต่หาญรักและเอ็นดูชบาเหมือนกับน้องสาวคนนึง มักจะมาพูดเย้าหยอกเรื่องของนายหัวอาชา ประมาณว่า โคแก่กินหญ้าอ่อน คนแก่กำลังหลงเด็ก
ดีนะที่เจ้าตัวไม่ได้มาได้ยินเอง เพราะไม่อย่างนั้นหาญคงถูกไล่ตะเพิดกลับไปแล้ว
ชบาเป็นเด็กที่ขยันขันแข็ง ไม่ได้บ่นเรื่องงานเลยแม้แต่นิดเดียว และก็ไม่ใช่เด็กก้าวร้าวอะไรจึงทำให้ทุกคนที่นี่รักและเอ็นดู
"จ๊ะเอ๋!"
"อุ้ย! พี่หาญมาแบบนี้อีกแล้วนะ!" ชบาเธอหันไปทำหน้าตึงใส่ เพราะหาญกระโจนมาตรงประตูหลังบ้านซึ่งเธอเปิดเอาไว้เพื่อรับลมในตอนเช้า
"วันนี้ได้อะไรกินครับแม่ครัวคนสวย นายหัวของพี่จะได้กินอะไรน๊า จะว่าไปไข่ลวกสัก 2-3 ฟองก็ดีนะ"
"บ้าบอ
