เช้าวันต่อมา ชบากับนายหัวอาชาตื่นขึ้นมาพร้อมกันในตอนเช้า พอลงมาข้างล่างก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ที่เดิม ยังไม่ยอมกลับไป "นายหัว....ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ยอมกลับไปเลย" ชบาแอบสะกิดเบาๆ เพราะเธอต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้นายหัวอาชาโมโหอีกแน่ๆ "ช่างเถอะ ไม่ต้องสนใจก็พอ" เขาตอบ ก่อนจะแยกไปหลังบ้านตรงคอกม้าของเขา ปล่อยให้ชบาทำหน้าที่แม่บ้านของเธอเอง "นี่เธอ อาชาล่ะ" "เอ่อ...อยู่ตรงคอกม้าจ้ะ" "ฉันถามอะไรหน่อยสิ" "จ้ะ" "เธอเป็นอะไรกับอาชา เป็นแค่แม่บ้าน หรือว่าคลานขึ้นไปทำงานบนเตียงกับอาชาด้วย?" ราตรีเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองหน้าของชบาเพื่อเค้นเอาคำตอบให้ได้ เมื่อคืนเธอแอบเห็นว่าชบาขึ้นไปด้านบนห้องของนายหัวอาชา "....." "ตอบสิ หรือว่าตอบไม่ได้เพราะเธอทำแบบนั้นจริงๆ? นี่เธอหน้าตาก็ยังเด็กอยู่เลยนะ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ซะแล้วล่ะ พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไงกัน?" "คุณ!?" ชบามองหน้าของราตรีด้วยสายตาที่ไ