"กะ เกด!"
"คุณศิวา!!"
"รู้จักกันด้วยเหรอสองคนนี้" เพื่อนหมอของศิวาเอ่ยถาม เมื่อทั้งสองอุทานออกมาพร้อมๆ กัน ราวกับว่ารู้จักกันมาก่อน
"ขะ ขอตัวนะคะพี่หมอ" เกษรารีบเดินหันหลังออกไปทันที
"อะ อ่าว"
"เกด! เดี๋ยวสิเกด!" ศิวารีบลุกเดินตามเกษราไปทันที
"เอ้า ไอ้นี่ก็อีกคน นี่กูเป็นอะไรวะเนี่ย ส่วนเกินเหรอวะ" หมอเกาหัวตัวเองอย่างงงๆ เมื่อถามใครก็ไม่มีใครตอบเลย จนคิดไปว่าตัวเองเป็นส่วนเกินเพราะไม่มีใครสนใจเขาเลย
"เกด...อย่าหนีผมสิเกด มาคุยกันก่อน" ศิวาเดินตามหลังเกษราเข้าไปในครัว
"แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ ออกไปได้แล้วฉันจะทำงาน" เกษราพูดโดยที่ไม่มองหน้าศิวา จากนั้นก็ย่อตัวนั่งลงล้างจานในกะละมัง
"คุณรู้ไหมว่าผมตามหาคุณทั่วเลย ทำไมหนีออกมาแบบนี้ ผมเป็นห่วงคุณมากนะ" ศิวาย่อตัวนั่งลงข้างๆ เกษรา มองดูเธอล้างจานในกะละมังโดยที่มีท้องใหญ่เป็นอุปสรรค เขาอยากจะเอื้อมมือไปสัมผัสกับหน้าท้องนูนใหญ่น
