ตอนที่ 23

943 คำ

EP.23 เจ้าขายืนรอส่งจนรถของพีทพ้นนอกประตูรั้วมหาวิทยาลัยไป หล่อนยังคงยิ้มค้างเพราะสุขใจเหลือเกิน วันนี้เป็นวันเริ่มต้นอะไรที่ดีๆ หลายอย่าง ทั้งเริ่มต้นในสถานศึกษานี้ และเริ่มต้นไปกับเขา ตลอดทั้งวันชีวิตนักศึกษาใหม่มีแต่ความสนุกความแปลกใหม่ที่ทำให้เจ้าขาต้องเรียนรู้ มีเพื่อนใหม่กับเพื่อนเก่าที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน เจ้าขามีความสุขมาก และความสุขนั้นมีภาพของพีทเจืออยู่ด้วยทุกครั้ง จนถึงเวลาเลิกเรียนทุกคนต่างออกมาจากห้องสอน หนุ่มๆ หลายคนเดินล้อมหน้าล้อมหลังอยากทำความรู้จักกับเจ้าขาและเพื่อนของหล่อน “เจ้าขามาจากสุโขทัยเหรอครับ คนที่ไหนครับเนี่ย” “คนทุกที่ล่ะค่ะ” “โฮ้… อย่าล้อผมแบบนี้สิครับ ผมคนศรีสัชฯ” “ยินดีนะคะ คนบ้านเดียวกัน” “ดีจังครับ อย่างนี้เวลากลับบ้าน เรากลับด้วยกันนะ ทางเดียวกัน ไปด้วยกัน ประหยัดดี” “แหม… ถามเจ้าขาก่อนไหม ว่าอยากกลับกับนายหรือเปล่า” เจ้าขาหัวเราะร่วนเมื่อเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม