EP.30
“ครั้งต่อไปเหรอคะ”
“ใช่สิ ครั้งต่อไป เพราะพี่น่ะ ครั้งเดียวไม่อิ่มหรอก”
เขาบอกหล่อนเสียงหวาน ดวงตาคมที่ทอดมองมาก็หวานราวรถอ้อยมาคว่ำใส่ แต่หล่อนไม่ชินเลย
“เอ่อ... ปล่อยเจ้าขานะคะ”
“ได้... ปล่อยอีกรอบนะ”
“อะ! ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่ปล่อยแบบนี้”
สิ่งที่อยู่ในร่างหล่อนกระดุกกระดิกตัวได้ตามคำสั่งของเขาทำให้หล่อนผวา เขาเข้าใจคำว่า ‘ปล่อย’ แบบไหนกัน
แต่แล้วสิ่งที่หล่อนครุ่นคิดก็ต้องสะดุดลงเมื่อฝ่ามืออบอุ่นเกลี่ยลบหยาดน้ำตา พร้อมกับริมฝีปากที่ก้มลงมาจูบซับ อ่อนโยนเหลือเกิน
“พี่พีทขอโทษนะคะที่ทำให้เจ้าขาเจ็บ”
น้ำเสียงอ่อนโยนนั้นส่งผลถึงหัวใจให้หล่อนยิ่งสะอื้น หยาดน้ำตาที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ไหลอาบไม่ขาดสาย หล่อนเจ็บจนร้องไห้ไม่หยุด หรือว่าหล่อนรู้สึกอย่างอื่นกันแน่
“ยังเจ็บอยู่เหรอคะ”
“ไม่ค่ะไม่...”
เขาทำท่าจะผละออก นั่นทำให้หล่อนยั้งเขาไว้ เอาค้างไว้แบบนี้ก็ดี เพราะนี่เป็นครั้งแรกที
