"หนูญานิน!"
"คะ...คุณป้า"
ฉันรีบลุกขึ้นจากโซฟาด้วยความตกใจแล้วยกมือขึ้นไหว้แม่ของพี่ทศกัณฐ์ทันที "สวัสดีค่ะ"
พอหันไปมองอีกคนก็ทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้อะไรเลยทั้งที่เขารู้อยู่แล้วว่าแม่จะมาหาแต่ไม่บอกกันซักคำ
"ไม่เจอกันนานเลยนะเนี่ย แม่คิดถึงจังเลย" หญิงสาววัยห้าสิบนิดๆเดินนวยนาดเข้ามาแล้วกอดฉันแน่น
"เอ่อ...นะ...หนูก็คิดถึงคุณป้านะคะ"
"ลูกอยู่นี่ทั้งคนไม่สนใจเลยใช่มั้ย" พี่ทศกัณฐ์พูดแล้วกอดอกมองเราสองคน
"..." ผู้เป็นแม่แกล้งทำจมูกดมหาอะไรบางอย่างก่อนจะยกนิ้วขึ้นมาปิด "ได้กลิ่นอะไรมั้ยหนูนิน"
"คะ?"
"กลิ่นเน่าน่ะ" ท่านพูดแล้วหันไปหาลูกชายตัวเอง "อ่อ หมาหัวเน่านี่เอง"
"กลับไปเถอะคุณนาย ถ้าจะทำแบบนี้ รู้งี้ไม่บอกว่าอยู่กับสาวดีกว่า" พี่ทศกัณฐ์พูดจบก็เดินหนีไปนั่งโซฟาแล้วเปิดอะไรดู ทำเป็นไม่สนใจเราสองคน
"แม่ก็ไม่ได้มาหาลูกซักหน่อย มาหาน้องต่างหาก" ท่านพูดแล้วกอดฉันต่อแล้วก็ผละออก
