หลายสัปดาห์ต่อมา
"เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำ แกเอาไร" นิเนยถามฉันคณะที่กำลังดูบทซ้อมที่ต้องแสดงในงานกีฬามหาวิทยาลัยซึ่งจะมีในกลางเดือนนี้
มันก็เหลือเวลาอีกไม่กี่วันเท่านั้นเอง
"ชาพีช" ฉันบอกแล้วก้มดูบทต่ออย่างตั้งใจเพราะหน้าที่ที่ฉันได้รับคือตัวหลักของบทด้วย
เป็นการแสดงบทละครในวรรณกรรมโรแมนติกเรื่องหนึ่งที่โด่งดังเรื่องราวความรักของนักเขียนชื่อดังระดับโลกอย่างเช็คสเปียร์ และฉันได้รับบทเป็นปอร์เชียสาวสวยและร่ำรวยมาก
นอกจากการแสดงละครที่ใช้เวลาเพียงห้านาทีแล้วยังมีการแสดงสปิริตไนท์จากเพื่อนๆบนสแตนเชียร์อีก และงานนี้ถือเป็นงานใหญ่พอสมควร ทุกคณะต้องแสดงความสามารถและความน่าสนใจในหัวข้อเรื่อง 'ความรัก' ออกมาให้ได้คะแนนดีที่สุด
รางวัลไม่เท่าไหร่แต่ศักดิ์ศรีของแต่ละคณะนั้นสำคัญยิ่งกว่าอะไร
หลังจากซ่อมเสร็จเป็นเวลาเกือบสามทุ่มก็ออกมารอพี่ทศกัณฐ์หน้าคณะพร้อมกับนิเนยที่กำลังจะกลับหอพักของตัวเอง ส่วน
