ใบบัว...
"บัวเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า" คุณเฟื่องทักฉันขณะที่กำลังรินน้ำใส่แก้วให้คุณเฟื่องที่โต๊ะอาหาร ซึ่งในตอนนี้ที่โต๊ะมีคุณข้าวฟ่างนั่งอยู่ด้วยสายตาคุณข้าวฟ่างที่มองฉันเหมือนเธอกำลังสำรวจถึงอาการที่ฉันเป็นเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกไม่โอเคสักเท่าไหร่มันปวดไปหมดทั้งร่างกายแต่ฉันก็มีหน้าที่ของตัวเองที่ต้องช่วยทุกคนในบ้านทำงาน
"บัว..เอ่อบัวแค่ปวดหัวน่ะค่ะ"
"แล้วทำไมไม่ไปพักผ่อนล่ะ มาทำงานทำไม"
"บัวทำไหวค่ะคุณเฟื่อง"
"แต่ฟ่างว่าบัวไม่ไหวนะดูสิหน้าซีดหมดแล้วอ่ะ ฟ่างว่าบัวไปพักเถอะนะแล้วก็หายาทานซะนะถ้าไม่ไหวก็ไปหาหมอซะอย่าปล่อยให้ตัวเองป่วยหนักเข้าใจมั้ย" คุณฟ่างบอกกับฉันด้วยความเป็นห่วง ฉันจึงยิ้มขอบคุณกลับไปเป็นการขอบคุณ
"เดี๋ยวฟ่างกินยาก็คงจะดีขึ้นค่ะขอบคุณคุณฟ่างนะคะที่เป็นห่วงบัว"
"พี่บัวไปนอนมั้ยค๊าเดี๋ยวหนูจะพาไปค่าาา" คุณหนูข้าวแป้งรีบลุกออกมาจากโต๊ะอาหารแล้วมาจับมือฉันด้วยความเป็น
