เช้าวันต่อมา... ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อลงไปช่วยในครัวทำอาหารเช้าเหมือนดังเช่นทุกวันตั้งแต่กลับมา ถึงแม้คนอื่นๆในครัวจะไม่ให้ฉันทำอะไรให้อยู่เฉยๆเพราะเกรงว่าคุณฟิวจะไม่พอใจมาเหวี่ยงใส่อีกที่เห็นฉันทำงานในครัวแล้วไม่ห้ามปรามแต่ฉันบอกว่าฉันจะทำ ซึ่งเรื่องนี้ฉันก็บอกกับคุณฟิวไปแล้วว่าจะให้ฉันอยู่เฉยๆไม่ให้ทำอะไรฉันทำไม่ได้ถ้าเขายังห้ามไม่ให้ฉันทำงานในครัวอีกฉันก็จะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกทำให้คุณฟิวต้องยอมให้ฉันทำ ฉันบอกกับทุกคนว่าฉันยังเป็นใบบัวคนเดิมเรียกใช้ฉันได้ตลอดแต่ก็ไม่มีใครกล้าใช้ฉัน "มีอะไรให้บัวช่วยไหมจ๊ะ" ฉันถามป้าแม่ครัวที่กำลังง่วนอยู่กับการทำข้าวต้มหมูสับเพื่อเสิร์ฟในเช้านี้ "ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ" "ป้าไม่ต้องพูดคะขากับบัวหรอกจ๊ะเรียกนังบัวแบบเดิมดีกว่า" "โอ๊ยไม่ได้หรอกค่ะเกิดเดี๋ยวคุณฟิวมาได้ยินป้าไม่อยากตกงานตอนแก่" "ไม่หรอกจ๊ะป้าถ้าคุณฟิวจะไล่ป้าออกบัวจะคุยเอง" "อย่าเลยค