ใบบัว...
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านเช่าหลังเดิมที่คุณผกาเช่าไว้เพื่อให้คุณปกรณ์พ่อของคุณฟิวอาศัยอยู่ ฉันมักจะมาที่ประจำถ้าวันไหนมีเรียน ฉันไม่สามารถมาที่นี่ได้ทุกวันเพราะคุณผกาสั่งไว้เนื่องจากเกรงว่าจะมีคนสงสัย ทุกครั้งที่ฉันมาฉันก็จะเล่าเรื่องราวต่างๆของคุณฟิวให้ท่านฟังแม้จะไม่รู้ว่าท่านรับรู้หรือเข้าใจหรือเปล่าเพราะอาการของท่านคือไม่รับรู้อะไรแต่มาช่วงหลังๆท่านเหมือนจะอาการดีขึ้นมาเล็กน้อยท่านเริ่มพูดได้เป็นบางคำแต่ฉันก็ขอให้ท่านทำตัวเหมือนเดิมห้ามให้ใครรู้ว่าอาการดีขึ้นเพราะถ้าคุณผการู้ว่าอาการของคุณปกรณ์ดีขึ้นท่านจะไม่ปลอดภัย
ฉันเดินลงมาจากรถแท็กซี่กดกริ่งหน้าประตูสักพักประตูบ้านบานใหญ่ก็เปิดออกคนเฝ้าประตูที่คุ้นหน้าคุ้นตาฉันเป็นอย่างดีก็เปิดให้ฉันเข้าไป ฉันเข้ามาในบ้านก็เจอกับพยาบาลที่คุณผกาจ้างมาดูแลคุณปกรณ์ยี่ยิบสี่ชั่วโมงกำลังนั่งทานข้าวเล่นมือถืออยู่ที่โต๊ะเธอเงยหน้ามองฉ
