เฮียใช้เดินไปหน้าประตูด้วยอารมณ์หงุดหงิด “ใครน่ะ ไม่ได้สั่งอาหารมีอะไรไอ้น้องมาเคาะประตูทำไม” เฮียใช้ตะโกนตวาดออกไปแต่ยังไม่เปิดประตู
“คุณไม่ได้สั่งอาหาร แต่คุณสั่งเครื่องดื่มไว้นี่ครับ”
“เออ จริงลืมเสียสนิท”
เฮียใช้เปิดประตูออกไปสายตานิ่งอึ้ง ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “รอก่อนไอ้น้อง พี่ไปหยิบกระเป๋าสตางค์เดี๋ยว” เมื่อได้กระเป๋าสตางค์เฮียใช้ก็จ่ายค่าเครื่องดื่มพร้อมทิปให้แก่พนักงาน
ไวน์แดงชั้นดีถูกเขาสั่งมาดื่มกับนางแบบสาวและลืมไปสนิทว่าเป็นคนโทรไปสั่งไวน์ด้วยตนเอง
เฮียใช้เดินกลับมาจ่ายเงินบริกรหนุ่มพร้อมให้ทิปจำนวนหนึ่งและรีบปิดประตู “ไม่มีอะไรคอขาดบาดตายไม่ต้องมาเคาะนะ เฮียกำลังมันกับนางฟ้าคนสวยในห้องเว้ย” เฮียใช้กระซิบกับพนักงาน พนักงานยิ้มอย่างรู้ทันและค้อมศีรษะเป็นการรับทราบ
“ถ้าเช่นนั้นตามสบายครับเฮียผมไม่กวนแล้วล่ะครับ”
เมื่อเฮียใช้กับนางแบบสาวละเลียดจิบไวน์แดงกันไปได้คนละนิดบนเตีย
