“ที่แท้คุณพีก็รอทานข้าวพร้อมคุณบุษนี่เอง เดี๋ยวถ้าคุณบุษกลับมาส้มจะรีบตั้งโต๊ะให้เลยนะคะ”
ชลลัมพีหันมามองหน้าสาวใช้ “ใครว่าฉันรอ คนมันยังไม่หิวเธอนี่มันยังไงชอบเดาเอาเอง” จากนั้นชลลัมพีก็หันกลับเดินขึ้นไปบนห้อง
++++++++++++++++++++++++++
อเล็กซานโดรรู้แล้วว่าคนที่ทำขนมด้วยหัวใจไม่ใช่แค่เพียงการค้าเป็นอย่างไร เขามองเห็นหลายอย่างในแวตาของเธอยามอธิบายเรื่องราวเกี่ยวกับขนมไทยดูแววตาเธอช่างมีความสุข ดูมีชีวิตชีวา แววตาแบบนี้มันช่างเหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็กและเคยเห็นเวลามารดาทำอาหารไทยให้ทานท่านเอ่ยถึงอาหารไทยว่าเป็นอาหารที่มีเอกลักษณ์แววตาของท่านยามทำอาหารดูมีความสุขเหมือนกับที่บุษบาบัณกำลังเป็นอยู่ในขณะนี้
บุษบาบัณไม่เพียงแต่เล่าให้เขาฟังขนมไทยมีความสำคัญกับคนไทยอย่างไรเอาไปใช้ในพิธีสำคัญไม่ว่าจะเป็น งานแต่งงาน งานทำบุญ เธอยังรู้ลึกไปถึงต้นกำเนิดของขนมไทยแต่ละชนิดอย่างเช่นพวก ขนมทองหยิบ ท
