บุษบาบัณแปลกใจเธอกลับมาถึงบ้านยังไม่ถึงสามทุ่มดี เพราะนายดินน้องชายตัวดีป่วนจนต้องรีบกลับ แต่เมื่อมาถึงภายในบ้านกลับดูเงียบเชียบไม่รู้ว่าเจ้านายบ้านนี้ไปไหนกันเสียหมด
ใจหนึ่งคิดว่าคุณพียังไม่กลับ คุณหญิงก็คงจะไปงานตามเคย จึงขึ้นไปยังห้องนอนเมื่อเปิดห้องเข้าไปคิดจะรีบอาบน้ำให้ทันก่อนเจ้าของห้องจะกลับมา กลับกลายเป็นว่าคนที่คิดว่าไม่อยู่กลับอยู่บ้านและสวมใส่ชุดนอน
เขามองหน้าเธอ เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอรู้ว่าเขารับรู้การมาของเธอ แค่สบสายตากัน จากนั้นเขาก็เบือนหน้าไปทางอื่น ไม่สนใจเธอสักนิดราวกับเธอเป็นอากาศธาตุ แต่กลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหลากหลายชุดที่เขาหยิบออกมาทาบตัวซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นชุดไปรเวศแทบทั้งสิ้น สีหน้าเขาเปื้อนยิ้มราวกับหนุ่มน้อยเตรียมเสื้อผ้าจะไปออกเดทครั้งแรกกับสาว ว่าจะไม่ถามก็อดถามไม่ได้
“คุณพีจะไปไหนเหรอคะ”
เขาไม่ตอบเป็นคำพูดแต่ร้องเป็นเพลงคลอเบา ๆ ไม่ได้หันมามองเธอสักนิ
