เขาว่าหล่อน เมื่อเห็นปานจันทร์กับราชิตคุยกันอยู่ครู่ใหญ่ๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินกลับเข้ามาในบ้าน
“ป้าดวงครับ”
ราชิตทำเสียงออดอ้อน เพราะเคยมาบ้านนี้หลายครั้งจนคุ้นเคยกับป้าดวง
“ว่าไงคะสุดหล่อของป้า”
“ผมขอฝากท้องมื้อเที่ยงกับป้าดวงด้วยนะครับ... ขอกินข้าวด้วยสักมื้อนะครับ”
ราชิตรีบบอกกับแม่ครัวประจำบ้าน
“ได้สิคะ... ใกล้เวลาตั้งโต๊ะอาหารกลางวันพอดี... คุณราชิตอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ เดี๋ยวป้าจะทำให้เป็นพิเศษ... ดีมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกครับ เพราะว่าวันนี้อะไรผมก็ทานได้ โดยเฉพาะตอนที่ได้นั่งทานข้าวกับนางฟ้าแสนสวยอย่างคุณปาน... อิอิ”
แหวะ... หวานจนเลี่ยน ป้าดวงนึกในใจ นี่ถ้าหล่อนไม่เสียดายอาหารเช้าที่กินเข้าไปจะหลบไปอ้วกให้รู้แล้วรู้รอด
“คุณราชิตรอในห้องรับแขกนะคะ อีกสักพักป้าจะไปตามมาทานข้าว”
“ครับ... ผมกำลังอยากคุยกับคุณปานอยู่พอดี”
ราชิตบอกพลางก้าวยาวๆ เข้ามาในห้องรับแขกซึ่งตอนนั้นแลเ
