“ใช่.. พี่กับแกมแพรไม่ได้คบหาดูใจอะไรกัน และที่สำคัญผู้หญิงที่พี่รักก็คือมิรินดา”
“นี่พี่หนึ่งรักมิรินเหมือนกันหรือครับ” อติพัฒน์ละล่ำละลักถามพี่ชายออกไปอย่างเหลือเชื่อ
“ใช่ พี่รักมิริน รักมาก และตอนนี้พี่ก็จะไม่เสียสละมิรินให้กับนายอีกแล้ว”
อติพัฒน์ถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับของตัวเอง ก่อนจะเดินไปทรุดนั่งบนโซฟา โดยมีแกมแพรตามไปนั่งข้างๆ
อินทัชเดินมาหยุดตระหง่านเบื้องหน้าของน้องชาย
“พี่ขอโทษนะที่ทำให้นายเข้าใจผิด และก็ต้องขอโทษอีกครั้ง เพราะพี่จะทวงมิรินคืนจากนายแล้ว”
“ผมบอกพี่หนึ่งแล้วไงว่าผมยอมแพ้แล้ว มิรินรักพี่หนึ่งมาก และผมก็อยากให้มิรินมีความสุข... แต่ผมไม่คิดว่าการที่ผมอยากทำให้มิรินสมหวัง มันจะทำให้เกิดเรื่อผิดพลาดแบบนี้ขึ้นได้”
อติพัฒน์เลื่อนสายตาไปมองแกมแพรที่นั่งนิ่งเงียบอยู่ข้างๆ
“ผมกลายเป็นผู้ชายที่มีเมียแล้วเฉยเลย... ไม่อยากจะเชื่อเลยเนี่ย”
“เราไปหย่ากันเลยก็ได้นะคะ ฉันยิ
