กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต เพลงพลอยรีบเข้าไปคว้าแขนล่ำพูดห้ามปราม "พี่โซ่ พอเถอะ!"
"คนอย่างพวกมันต้องเจอฉัน" โซ่เค้นเสียง
"หนูไม่เป็นอะไรค่ะ"
"หลบไปเพลงพลอย"
"หนูขอร้อง"
เพล้ง!
ตุบ!
ผวะ!
เนื่องจากแอลกอฮอล์มึนเมาทำให้ขาดสติ อีกฝ่ายซึ่งเป็นชายฉกรรจ์ก็ฟาดขวดเบียร์บนโต๊ะ โซ่กระโดดถีบเกิดการชกต่อยชุลมุนวุ่นวาย ผู้คนทั้งร้านแตกตื่นรีบวิ่งหลบความรุนแรงที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องนี้ ตอนแรกคิดว่าสู้ไหว แต่ลืมไปว่าผู้คนในงานก็คือพวกฝั่งนั้นทั้งหมด
นอกร้านริมข้างตึก
"โอ๊ยยยย" เสียงโอดครวญของโซ่ ขณะเพลงพลอยหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาบรรเทาให้
"หนูบอกแล้วว่าให้ใจเย็น"
"ก็มันลวนลามเธอ!"
"แต่จะถึงอย่างนั้น...กะ ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูว่างานแบบนี้มันก็คงต้องเสี่ยงเป็นธรรมดา"
"ขอถามคำหนึ่งได้ไหม"
"อะไรคะ'
"ทำไมเธอไม่ช่วยฉัน..."
"ตายจริง! หนูลืมไปเลยว่าเป็นนักมวย"
"ฉิบหาย! กูโดนคนเดียวยี่สิบคนสี่สิบตีน ย
