เรนโบว์
หลังจากที่ฉันจัดการธุรส่วนตัวเสร็จ จนตอนนี้ฉันก็นั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองไม่หยุด เพราะว่าในที่สุด ฉันก็ปลดบล็อกทุกช่องทางการติดต่อจากสายฟ้ากลับมาเป็นปกติ หลังจากที่ฉันได้คิดตามสิ่งที่เพื่อนพูดมาทุกวัน มันก็ทำให้ฉันอยากลองคุยกับเขาดูอีกสักครั้งเผื่อว่ามันจะมีอะไรชัดเจนกว่านี้ เราสองคนจะได้ไปต่อข้างหน้า หรือว่าจากกันอย่างไม่ต้องวุ่นวายกันอีก
ฉันนั่งมองมันอยู่หลายนาที ก่อนจะตัดสินใจโทรกลับไปยังเบอร์ที่ฉันยังคงจำมันได้ขึ้นใจ และคิดว่าครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งตัดสินของฉันกับเขา
(ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด...) ฉันรอสายอย่างใจจดใจจ่อ ใจหนึ่งก็ไม่อยากให้เขารับ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเขาจะไม่รับ กลัวว่าเขาจะไม่สนใจฉันแล้ว
สายฟ้า
“ฮัลโหล ยัยเตี้ยเธอหายไปไหนมา อยากตายหรือไงวะถึงหนีฉันไปแบบนีน่ะห๊ะ!” ผมกรอกเสียงลงไปด้วยความร้อนใจหลังจากได้รับสายที่ผมโทรหาเท่าไหร่ก็ไม่ติด ติดต่อยังไงก็ไม่
