-13- ดูแล
บ่ายโมงต่อมา
ร่างบางที่นอนซมเพราะพิษไข้มาหลายชั่วโมงงัวเงียตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย ๆ ของวัน ร่างบางขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกไม่สบายตัว
"อือ" เปลือกตาบางพยายามกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อปรับม่านตาให้รับเข้ากับแสงแดดในตอนบ่าย ก่อนจะสังเกตเห็นร่างหนาที่นอนกอดให้ความอบอุ่นแก่เธอจนร่างกายเปียกชุ่ม
"หนาวอยู่ไหม" มือหนาอังหน้าผากมนเบา ๆ เพื่อวัดอุณหภูมิในร่างกายเธอว่าต่ำลงหรือสูงเพิ่มขึ้นรึเปล่า โดยทุกการกระทำของเขาอยู่ในสายตาของร่างบางที่จ้องมองมา
"พอใจเฮียแล้วใช่ไหมคะ"
อังอังถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ ความห่วงใยของเขาที่แสดงให้เธอเห็น ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีเลยสักนิดเพราะหากเขาไม่ทำร้ายเธออย่างป่าเถื่อน เธอคงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้
"อย่าอวดดี"
"หึ ขนาดนี้แล้วยังไม่สาแก่ใจเฮียอีกเหรอคะ" ริมฝีปากบางระบายยิ้มด้วยความเย้ยหยันกับความน่าสมเพชของตัวเอง
"ตื่นแล้วก็ไปกินข้าวจะได้กินยา" ขุนพลเลือกที
