ตอนที่ 20 : ยังไม่ให้กลับ ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือเขายังเคลื่อนไหวบนร่างกายของเธอ เขาไม่เคยปรานีร่างกายเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว ทำเหมือนกับเธอเป็นตุ๊กตายางที่รองรับความใคร่ ขนมผิงเลือกที่หันหน้าหนี ร่างที่แสนเจ็บปวดค่อย ๆ ดันตัวเองลุกขึ้นอย่างยากลำบาก แผ่นหลังที่เปลือยเปล่าพิงกับหัวเตียง และมองสภาพร่างกายของตัวเองที่ถูกทารุณจนบอบช้ำ หน้าขายังเลอะไปด้วยคราบน้ำกามถึงแม้เขาจะสวมเครื่องป้องกัน แต่บางครั้งที่เขาเสร็จจะดึงมันออกมาราดตัวเธอไม่ก็ยัดใส่ปากเธอ เธอต้องฝืนกินน้ำคาวนั้นหลายครั้งจนสะอิดสะเอียน ดวงตากลมโตสั่นระริกเมื่อเห็นเศษซากของเครื่องป้องกันที่ถูกใช้งานแล้วเกลื่อนพื้น เท่าที่นับคร่าวๆไม่ต่ำกว่าสิบอัน นั่นแปลว่าตลอดระยะเวลาที่เธอสลบไปเขายังทรมานร่างกายของเธอเหมือนเดิม มือเรียวเล็กดึงผ้าห่มผืนหนามาปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่า ไอความเย็นทำให้เนื้อตัวสั่นเทา อาการร้อนรุ่มที่ร่างกายกำลังป