ตอนที่ 30 : แข็งเป็นท่อนไม้ สามทุ่มตรง "ลูกสาวแม่เริ่มโตเป็นสาวก็ไม่ค่อยอยากนอนบ้านแล้ว" "อย่าคิดแบบนั้นสิคะ ผิงอยากนอนที่บ้านทุกวันเลยค่ะ" "คุณก็ไปทำให้ลูกไม่สบายใจ ผิงขึ้นปีสองแล้วเรื่องเรียนก็ต้องหนักขึ้นสิ จะมาเล่น ๆ สบายเหมือนตอนปีหนึ่งได้ยังไงกันล่ะ" ขนมผิงอมยิ้มกับคำพูดของพ่อที่เหมือนเอ็ดแม่เล็กน้อย แต่พอพ่อเจอสายตาของแม่ก็รีบเข้าโอบกอดเอวแม่ทันที บ้านนี้ใครใหญ่ไม่จำเป็นต้องพูดเยอะ หญิงสาวร่างเล็กเดินเข้าไปกอดพ่อกับแม่เมื่อต้องกลับทั้งที่ใจอยากนอนที่บ้าน และยังรู้สึกว่ามีความสุขได้ไม่เต็มอิ่มต้องออกไปเจอกับความทุกข์อีกแล้ว ก่อนหน้านี้เราสามคนพ่อแม่ลูกได้นั่งพูดคุยกันอย่างมีความสุขและร่วมกันกินข้าวฉลองกันเล็ก ๆ ในครอบครัว ถึงแม้ครอบครัวเธอจะมีฐานะแต่ไม่ค่อยชอบงานสังสรรค์ การอยู่กับครอบครัวเวลาฉลองความสำเร็จคือสิ่งที่ครอบครัวเธอทำมาตลอด ส่วนเรื่องรถ และเรื่องที่เธอต้องกลับคอ