ตัวนิดเดียวหนักเป็นบ้า

1461 คำ
มาเฟียหนุ่มที่นั้งอยู่ที่โต๊ะของน้องสาวและหญิงสาวคนข้างบ้าน เขาก็นั้งดื่มเงียบๆ มีแต่มีตาและเฌอเบลล์ที่นั้งดื่มนั้งเมากัน และตอนนี้สองสาวก็พากันยกเอาๆ จนเริ่มเมากันแล้ว “ มีตา พอแล้ว เริ่มเมาแล้ว กับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง “ มาร์เตอร์ที่เห็นน้องสาวของตัวเองนั่นเมาแล้ว และพรุ่งนี้เด็กทั้งสองก็มีเรียน แต่เขาไม่รู้ว่าสองคนนี้มีเรียนตอนไหน เลยตั้งใจจะพาน้องกับ และไปส่งที่บ้าน “ ยัง ม้ายเมา เลย “ น้ำเสียงเริ่มยืดยานของคนเมาพูดขึ้น “ เมาแล้วกับ พี่ไปส่ง ถ้าไม่กับพี่จะโทรบอกแด๊ดมาลากกับ “ มาร์เตอร์พูดขู่น้องสาวออกไป ถึงแม้ที่บ้านของเขาจะเลี้ยงลูกแบบให้อิสระแต่ก็ยังคงมีความเข็มงวดอยู่บ้าง “ พี่เตอร์ ม้ายน่ารักเลย น้องม่ายรักแล้ว “ มีตาหันมาพูดกับพี่ชายของตัวเอง และใบหน้าบึงตึงที่ถูกขัดใจ แต่ทำไงได้เล่นเอาแด๊ดมาขู่ เธอก็คงต้องกับแล้ว มีตาจึงหันไปพูดกับเฌอเบลล์ “ เบลล์ กับกันเถอะ เราไม่ไหวแล้ว “ เฌอเบลล์ที่ตอนนี้เธอก็เริ่มเมาบ้างแต่พอมีสติอยู่บ้าง เพราะเฌอเบลล์ค่อนข้างที่จะคอแข็งมากกว่า มีตา เธอจึงพยักหน้าและดื่มเครื่องดื่มในแก้วที่ถืออยู่จนหมดแล้ววางลง และพากันเดินออกไป โดยมีมาร์เตอร์เดินตามหลังสองสาวออกมา เมื่อมาถึงหน้าคลับ มีตาก็หันไปพูดกับพี่ชายของเธอ “ พี่เตอร์ไม่ต้องไปส่งน้องหรอก แด๊ดให้คนขับรถมารออยู่แล้ว “ เพราะทุกครั้งที่มีตาออกมาเที่ยว แด๊ดจะให้คนขับรถมารอรับ เพื่อความปลอดภัยของเธอ ทุกครั้งที่เธอมาเที่ยว เธอจึงดื่มหนักได้ “ โอเคครับ “ มาร์เตอร์ที่เห็นรถหรูสีดำจอดอยู่ และมีลูกน้องของผู้เป็นแด๊ดยืนอยู่ 2 คน เขาจึงหายห่วง “ แต่ว่า มีตา ฝากพี่เตอร์ไปส่งเฌอเบลล์ที่คอนโดทีได้มั้ยคะ “ เพราะวันนี้มีตา ไปรับเฌอเบลล์ที่คอนโด ตอนแรกเฌอเบลล์จะไม่ออกเที่ยววันนี้ แต่เธอไปขยั้นขยอจนเฌอเบลล์ยอมมาด้วย “ ไม่เป็นไร มีตา ฉันกับเองได้ “ เฌอเบลล์รีบปฏิเสธเพื่อนรักทันที แค่คุยกันดีๆยังไม่เคยมีสักครั้ง นี้เพื่อนเธอจะให้เขาไปส่ง มีหวังไม่ถึงคอนโด เธอพอดี “ ได้ เดี๋ยวพี่ไปส่งเพื่อนเราเอง “ เมื่อมาร์เตอร์พูดจบ ก็ดึงข้อมือเล็กของเฌอเบลล์เดินออกมาจากมีตา และเดินไปที่รถยนต์คันหรูของเขาทันที “ ปล่อย ปล่อยมือหนูนะ “ เฌอเบลล์ที่โดนชายหนุ่มดึงข้อมือเล็ก เพื่อให้เธอเดินตามเขามา ก็ใช้มือเล็กอีกข้างพยายามแกะมือหนาของมาร์เตอร์ออก เพราะตอนที่เขากำรอบข้อมือเธอแล้วดึงเธอเดินมานั่น เจ็บมาก “ บอกให้ปล่อยหนูไงลุง “ เฌอเบลล์ย้ำคำพูดอีกครั้ง และครั้งนี้ก็เป็นผล เพราะทั้งคู่เดินถึงรถแล้ว “ ขึ้นรถ “ “ ไม่คะ หนูกับเองได้ “ “ ฉันบอกให้เธอขึ้นรถ “ มาเฟียหนุ่มกดเสียงต่ำ เพื่อให้เธอขึ้นรถ และเขาไม่ได้ใจเย็นพอ เพราะเขาเป็นคนที่คอนข้างอารมณ์ร้อน เฌอเบลล์ที่ตอนแรกดื้อดึงจะกับเอง แต่พอได้ยินน้ำเสียงของมาร์เตอร์ เธอก็ต้องจำใจขึ้นไปนั่งบนรถ เพราะเฌอเบลล์นั่นรู้ดีว่า เวลามาร์เตอร์โกรธจะเป็นยังไง มีครั้งนึงเธอ วิ่งเล่นตามประสา กับมีตาที่บ้านของมาร์เตอร์ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มาร์เตอร์กำลังทำร้ายลูกน้องตัวเอง เพราะเรื่องอะไรเธอไม่รู้ได้ แต่เธอเคยเห็นอารมณ์และน้ำเสียงของเขา เธอเลยกลัวและยอมทำตามคำสั่งในครั้งนี้ เมื่อทั้งสองขึ้นมาบนรถ มาร์เตอร์ก็ขับออกไปด้วยความเร็ว ขับปาดซ้ายปาดขวา จนเฌอเบลล์ที่นั่งอยู่ด้านข้างเริ่มสั่นเกร็ง และในที่สุด มาร์เตอร์ก็ขับรถเข้ามาจอดในบริเวณบ้านหลังนึงที่มีชายชกรรณ์มากมายยืมตามจุด แต่นี้ไม่ใช่บ้านของมีตา และไม่ใช่บ้านของเธอ เฌอเบลล์นั่งอยู่ด้านข้างคนขับ ขณะที่รถจอดสนิทอยู่ที่โรงรถแล้ว แต่เธอยังไม่ยอมลง จนชายหนุ่มต้องหันมาพูด “ ลงรถ “ “ ที่นี่บ้านใครคะ “ เธอถามออกไป และไม่ได้สนใจในคำพูดของชายหนุ่ม “ บ้านฉันลงรถ “ “ พามาทำไมคะ ไหนบอกจะไปส่งที่คอนโด “ เธอถามออกไปอีกครั้ง “ ฉันบอกเธอตอนไหน ว่าจะไปส่งที่คอนโด ฉันแค่รับปากน้องสาวฉันว่าจะไปส่ง “ มาร์เตอร์หันมาตอบคนข้างๆ จนในที่สุด เฌอเบลล์ก็ไม่ถามต่อ และเดินลงจากรถของเขา แต่ทางที่หญิงสาวเดินไม่ใช่ทางเข้าประตูบ้าน แต่เป็นทางที่จะออกจากบ้าน “ จะไปไหน “ “ ก็ไม่ไปส่งที่คอนโด หนูก็จะออกไปเรียกรถกับเองไงคะ “ เธอตอบเขาออกไป ก็ไม่ได้จะไปส่งเธอที่คอนโดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว จะให้เธอนั่งรถมาด้วยทำไม เสียเวลา ถ้ากับเองป่านี้เธอถึงคอนโดและอาบน้ำนอนแล้ว “ เข้าไปในบ้าน คืนนี้นอนนี้ ฉันขี้เกียจขับรถแล้ว “ “ ไม่คะ ว้ายยย “ เฌอเบลล์พูดจบ ก็ต้องกรี๊ดออกมา เพราะตอนนี้ร่างของเธอถูกชายหนุ่มอุ้มพาดบ่า เข้าไปในบ้านแล้ว มาร์เตอร์อุ้มเฌอเบลล์เดินเข้ามาในบ้านและตรงไปยังชั้นสองทันที เมื่อเข้ามาในห้องนอนของเขา เขาก็ปล่อยร่างเล็กลงทันที “ ตัวเล็กนึดเดียว แต่หนักเป็นบ้า “ มาร์เตอร์ทำเป็นพูดบ่นออกไป ทั้งที่ความจริงแล้วตัวของหญิงสาวไม่ได้หนักอะไร “ และใครใช้ให้อุ้มละ ลุงแก่แล้วกระดูกไม่ดีต่างหาก “ เฌอเบลล์เถียงออกไปอย่าไม่ยอมแพ้ เพราะเธอไม่ได้ขอให้เขาอุ้มสักหน่อย “ ไปอาบน้ำอาบท่า ไปเที่ยวมาเหม็นเหล้า “ มาร์เตอร์ยังคงออกคำสั่งกับคนตัวเล็ก “ จิ๊ แล้วนี้ห้องใครคะ “ เฌอเบลล์สีหน้าไม่พอใจ และมองไปรอบๆห้องที่เป็นห้องกว้างขนาดใหญ่ มีของใช้ครบครัน คุมโทนสีดำดุบ่งบอกความชอบของเจ้าของห้อง “ ห้องฉัน จะถามมากทำไม ไปอาบน้ำ มีผ้ามีชุดคลุมเยในห้องน้ำ “มาร์เตอร์ตอบคนตัวเล็กออกไป และออกคำสั่งเธอ “ แล้วทำไมหนูต้องมาอยู่ห้องลุงอาบน้ำห้องลุง ทำไมหนูต้องนอนที่บ้านหลังนี้ “ เธอยังคงถามออกไปเพราะไม่เข้าใจว่าเขาคิดจะทำอะไร “ ถ้าเธอยังถามมาก ฉันจะเอาเธอ “ มาเตอร์พูดขู่หญิงสาว เพราะคิดว่าถ้าพูดแบบนี้ออกไปเธอจะไม่ต่อปากต่อคำอีก และก็เป็นจริงอย่างที่เขาคิด เฌอเบลล์วิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้ว เมื่อเฌอเบลล์เข้าไปในห้องน้ำแล้ว มาร์เตอร์เลยเดินออกมาที่ระเบียงห้องน้ำ พร้อมกับจุดบุหรี่ราคาแพง สูบเข้าเต็มปอด และคิดในใจ ‘ เขาคิดอะไรที่พาเธอมาที่นี้ ทั้งที่เขาและเธอไม่เคยถูกกันเลย และก็คิดอะไรของเขาพาเธอเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง ทั้งที่เขาหวงความเป็นส่วนตัวขนาดแม่แล้วน้องสาวของเขายังไม่เคยเข้ามา ‘ “ กูกำลังทำเชี้ยอะไรวะ “ มาร์เตอร์สยบคำพูดออกมา และสูบบุหรี่เข้าปอดจนหมดมวน แต่เขายังคงทอดสายตามองไปข้างนอกอยู่แบบนั้นเพราะไม่เข้าใจอาการที่ตัวเองเป็นอยู่ ทั้งที่เขากับเฌอเบลล์เจอหน้ากันทีไรก็ต้องเถียงกันตลอดแต่พักหลังๆที่เด็กสาวเริ่มโต เขาก็มีความคิดเปลี่ยนไป เพราะเมื่อก่อนเขาทะเลาะกับเธอเพราะไม่ชอบ แต่ตอนนี้เขาทะเลาะกับเธอเพราะอยากกวนประสาทเด็กมากกว่า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม