อยากเลี้ยงเรา

1482 คำ
“ ยังไม่ได้ “ มาเฟียหนุ่มตอบผู้เป็นเพื่อนออกไปและยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิ๊บ “ คนเลวๆอย่างมึงเนี่ยนะ พาผู้หญิงออกไปแล้วจะไม่ได้ “ เออาร์แทบไม่อยากจะเชื่อคำพูดของมาร์เตอร์สักเท่าไหร่ เพราะไอเพื่อนเขาแต่ละตัวเรื่องผู้หญิงแทบจะขึ้นชื่อ มันจะปล่อยเหยื่อไปแบบไม่ทำอะไรได้ไง มาร์เตอร์ไม่ได้ตอบอะไร แต่นั้งจิ๊บเหล้าในมืออยู่อย่างนั้น สักพักเขาก็หยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาส่งข้อความหาน้องสาวตัวเอง พี่เตอร์ = น้องอยู่ไหนครับ มาร์เตอร์มองข้อความที่ส่งไปสักพักแต่คนเป็นน้องก็ยังไม่เปิดอ่านข้อความเขา ซึ่งเขาก็เข้าใจได้ว่าเธอกำลังสนุกอยู่ข้างล่าง และดนตรีก็ค่อนข้างดัง เดี๋ยวเธอเห็นก็ตอบเอง มาร์เตอร์จึงวางโทรเครื่องหรูของตัวเองลง เพื่อรอน้องสาวตอบข้อความกับมา เพื่อที่เขาจะได้มีข้ออ้างลงไปข้างล่างได้ ผ่านไปครึ่งชั่วโมง แสงไฟจากหน้าจอโทรศัพท์ของมาเฟียหนุ่มก็สว่างขึ้น เขาละสายตามามองก็ปรากฏว่าเป็นข้อความจากน้องสาวของเขานั่นเอง มีตา = อยู่คลับพี่เออาร์คะ มีตา = พี่เตอร์มีอะไรรึป่าวคะ หรืออยากเลี้ยงเหล้าน้อง😁 ทันทีที่มีตาตอบข้อความกับมา เขาเปิดอ่าน รอยยิ้มมุมปากก็ปรากฏขึ้นทันที และรอยยิ้มนี้ก็อยู่ในสายตาเพื่อนสนิทอย่างเออาร์ จนเออาร์ต้องพูดขึ้น “ มึงยิ้มเหี้..ไรไอเตอร์ อย่าบอกนะสาวนัดไปเย.. อะ “ “ ป่าว น้องสาวกู ให้ไปเลี้ยงเหล้า “ มาร์เตอร์บอกกับเพื่อนตัวเองและเตรียมตัวจะลุกออกไปจากห้องทำงานเพื่อนสนิท แต่ไม่ใช่แค่มาร์เตอร์เดินออกมาคนเดียว ยังมีเออาร์เดินตามมาด้วย มาเฟียหนุ่มทั้งสองเดินลงมาที่ชั้นล่างของผับ และตรงไปที่โต๊ะของน้องสาวทันที เพราะทุกครั้งที่มีตาและเพื่อนของเธอมาเที่ยวเธอก็จะจองโต๊ะเป็นโซนนี้ทุกครั้ง เลยทำให้พี่ชายทั้งสองรู้ว่าเธออยู่จุดไหน “ พี่เตอร์ “ มีตาที่นั้งจิ๊บเหล้าในมือ เมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายและเพื่อนพี่ชายเดินเข้ามาที่พวกเธอนั้ง ก็เรียกชื่อออกไป เฌอเบลล์ที่ได้ยินแบบนั่น เธอก็รีบหันมามอง เพราะที่เธอนั่งอยู่คือหันหลัง เฌอเบลล์หันไปมองก็พบกับเป็นชายหนุ่มคนที่เธอหลบหน้าเขามาหลายวัน เธอจึงหันกับมามองเพื่อนรักอย่างมีตา เพื่อขอคำตอบ เพราะเธอเล่าให้มีตาฟัง เรื่องที่พี่ชายของมีตาพาเธอเข้าบ้านไม่ได้ไปส่งเธอที่คอนโด “ พี่เตอร์มาได้ไงคะ “ มีตาแกล้งทำเป็นไม่เห็นสายตาของเพื่อนสาว แต่ถามคนที่เดินมาถึงโต๊ะเธอ และหยุดยืนที่ข้างเพื่อนเธอแทน “ พี่ก็มาเที่ยว แต่เห็นเรา เลยว่าจะมาเลี้ยงเหล้าสักหน่อย “ มาเฟียหนุ่มตอบออกไป และขยับตัวเข้าใกล้ผู้เป็นเพื่อนน้องสาวตัวเองอีกนิดจนเเขนของเขาและเธอชนกัน เฌอเบลล์หันมองคนที่ยืนข้างๆเธอ และจะขยับออกแต่มาเฟียหนุ่มก็ใช้มือหนาของเขาดึงเธอให้มานั่งที่เดิม “ ว้าว งั้นวันนี้น้องก็ไม่ต้องเสียเงินตัวเองสิ จะกินให้เต็มที่เลย “ มีตาพูดขึ้นและส่งยิ้มให้กับพี่ชาย เธอมองการกระทำของพี่ชายตัวเอง ได้แต่คิดในใจ แอบชอบเพื่อนเธอแน่ๆ เพราะเธอตอบข้อความไปเเป๊บเดียว มาร์เตอร์ก็มา แสดงว่าพี่ชายเธอต้องอยู่ที่นี้อยู่แล้ว “ ไม่จำเป็น “ เฌอเบลล์พูดออกมา โดยที่สายตามองแก้วเหล้าในมือตัวเอง และยกขึ้นมาจิ๊บ “ แต่พี่รวยมาก พี่อยากเลี้ยงเรา “ มาร์เตอร์ที่ได้ยินคำพูดของคนตัวเล็ก เขายืนอยู่ข้างๆเก้าอี้ของเธอ เขาก็พูดขึ้นทันที “ เหอะ เก็บเงินของลุงไว้เลี้ยงผู้หญิงเถอะคะ “ เฌอเบลล์สวนกับไป เพราะว่าเธอไม่ต้องการให้เขาเลี้ยง “ ก็นี้ไง ผู้หญิง “ มาร์เตอร์ยังคงพูดกวนและใช้นิ้วชี้ไปที่เธอและน้องสาวของเธอจนเออาร์ที่มาด้วยต้องห้ามทับ “ เห้ยๆพอๆ เอาเป็นว่า วันนี้พี่ขอเป็นเจ้ามือนะ ในฐานะเจ้าของคลับ และพี่ชายของพวกเรา “ แล้วเออาร์ก็เรียกให้คนมาชงเหล้าส่งให้เขาและเพื่อนๆ “ เจ้าของคลับใจดีจัง มีตาต้องมาอุดหนุนบ่อยๆสะแล้ว “ เสียงใสของมีตาพูดขึ้น และทั้งหมดก็นั้งดื่มด้วยกัน พูดคุยกันไปเรื่อย ในการดื่มครั้งนี้จะมีแต่เฌอเบลล์ที่รู้สึกไม่ค่อยสนุกในการมาเที่ยวครั้งนี้อยู่คนเดียว “ มีตา ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะ” เพราะตั้งแต่ที่มาร์เตอร์และเพื่อนของเขามานั้งดื่มด้วย เฌอเบลล์ก็ยกเเก้วดื่มเอาๆ เพราะไม่อยากจะสนใจชายหนุ่มทั้งสอง จนตอนนี้เริ่มเมา จึงคิดว่าไปลูบหน้าสักหน่อยน่าจะดี “ ให้ฉันไปด้วยมั้ย “ มีตาถามเพราะเห็นใบหน้าหวานของเพื่อนรัก แดงก่ำ จึงรู้สึกเป็นห่วง “ ไม่เป็นไร ฉันไปเองได้ “ พูดจบเฌอเบลล์ก็ลุกขึ้นยืน แต่ก็เซเพียงนิด แต่เธอก็เดินไปได้ เฌอเบลล์เดินมาเข้าห้องน้ำสักพักเธอก็เดินออกมา กำลังจะกับไปที่โต๊ะ แต่ก็โดนมือใครบางคนดึงให้เดินตามมา เธอเลยเงยหน้ามอง ก็พบว่า เป็นพี่ชายเพื่อนเธอ ด้านมาร์เตอร์ที่ตอนที่เฌอเบลล์ลุกออกไปเข้าห้องน้ำแก้วเขานั่งกินเหล้าแก้วที่อยู่ในมือจนหมดและวางลง ลุกขึ้นจะเดินออกมา แต่ก็โดนน้องสาวเรียกไว้ก่อน “ พี่เตอร์จะไปไหนคะ “ “ สูบบุหรี่ “ พูดจบก็เดินออกจากโต๊ะมาเลย ไม่รอให้มีใครพูดต่อ จริงๆแล้วมาร์เตอร์ไม่ได้จะมาสูบบุหรี่แต่อย่างใด มาเฟียหนุ่มตั้งใจจะมาคุยกับเฌอเบลล์ต่างหาก “ ลุงจะลากหนูไปไหนคะ “ เสียงหวานของคนเมาเอ่ยขึ้น เมื่อเธอรู้ว่าคนที่ดึงมือเธอคือใคร มาเฟียหนุ่มไม่ได้ตอบอะไร แต่ดึงข้อมือเล็กของเฌอเบลล์ให้เดินตามมา จนมาหยุดที่มุมมืด ไม่มีคน มุมนี้มาร์เตอร์รู้ดีเพราะส่วนมากจะไม่ค่อยมีใครเข้ามา “ ปล่อย จะลากมาทำไมเนี่ย “ เฌอเบลล์พูดด้วยความโมโห ที่โดนลากมาแบบนี้ หญิงสาวมองหน้าคนที่ยื่นอยู่หน้าเธอ ในมุมนี้ค่อนข้างมืด แต่ก็ยังพอมีแสงไฟพอได้เห็นใบหน้าชายหนุ่มอยู่บ้าง “ เธอหลบหน้าฉันทำไม “ มาเฟียหนุ่มถามคนตรงหน้าเขา “ ใครหลบหน้าลุงคะ “ สรรพนามที่หญิงสาวเรียกช่างไม่ถูกใจมาเฟียหนุ่มเหลือเกิน แต่ก็ได้ข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ก่อน เพราะอยากรู้คำตอบของเธอ “ ก็ทุกทีฉันไปบ้าน ก็จะเห็นเธอมาวุ่นวายที่บ้านฉันตลอด แต่ครั้งนี้ฉันไม่เห็นเธอ “ “ แค่ไม่เห็นเรียกว่า หลบหน้าแล้วเหรอคะ “ เฌอเบลล์ถามออกไปและพูดต่ออีกว่า “ ไม่จำเป็นต้องหลบหน้าลุงหรอกค่ะ บางทีคนเราก็ไม่ได้ว่างตลอดนี้คะ “ พูดจบเฌอเบลล์ก็จะเดินออกมา แต่ข้อมือของเธอก็โดนมือหนาจับไว้ก่อน “ คำก็ลุง สองคำก็ลุง ลองโดนลุงเอาสักทีสิจะได้รู้ว่าฉันไม่ใช่ลุง ฉันห่างกับเธอแค่สิบปี “ “ พูดจาต่ำๆ “ เฌอเบลล์ตะคอกออกไปเพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาเฟียหนุ่มพูดเรื่องจะทำแบบนี้กับเธอ “ ต่ำเหรอ มาดูสิว่า ฉันต่ำได้ขนาดไหน “ เพราะมาร์เตอร์ไม่เคยมีใครกล้าว่า กล้าด่าเขา ตั้งแต่เกิดมา ก็มีแค่เด็กสาวตรงหน้านี้แหละที่พูดแบบนี้กับเขา และเขาจะสั่งสอนเธอ จุ๊บจ๊วบจ๊วบจ๊วบ!! มาเฟียหนุ่มดึงคนตัวเล็กมาจูบหลังจากจบคำพูดการกระทำของเขาไม่ได้ง่ายเลย เพราะคนในอ้อมแขนขัดขืน จนเขาไม่สามารถดันลิ้นของตัวเองเข้าไปในโพลงปากเล็กเพื่อชิมน้ำหวานจากปากเธอได้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม