เช้าวันต่อมา
เคย์สันนอนมองใบหน้าสวยด้วยความหลงใหล ใบหน้าขาวเนียนที่ไร้เครื่องสำอางแต่งเติมแต่กลับดูสวยจนหาที่ติไม่ได้ ไม่ว่าจะมองมุมไหนเธอก็ดูสวยไปหมด
อื้อออ~
คนตัวเล็กค่อยๆ ขยับตัวและงัวเงียตื่นขึ้นมา เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ขยับไปมาอยู่บริเวณหน้าอก
“ตื่นนานหรือยังคะ ทำไมไม่ปลุก” ฮันน่าถามขึ้นเสียงเบาเมื่อเห็นเคย์สันกำลังนอนจ้องหน้าเธออยู่
“พึ่งตื่น” เคย์สันตอบไปตามตรง แต่สายตายังคงมองที่ใบหน้าสวยด้วยความหลงใหล
ฮันน่าขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะก้าวขาลงจากเตียง ทั้งที่เธอพึ่งจะได้นอนเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ
“จะไปไหน?” มือหนาคว้าแขนเรียวเอาไว้และดึงให้เธอกลับมานั่งบนเตียงเหมือนเดิม
“กลับคอนโดค่ะ” ฮันน่าตอบเสียงเบา ถึงในใจจะไม่อยากกลับ แต่เธอก็ต้องกลับเพราะยังไม่มีของใช้ส่วนตัวและชุดนักศึกษาที่จะต้องใส่ไปเรียน
“ฉันให้คนเตรียมชุดนักศึกษา กับของใช้ส่วนตัวมาไว้ให้แล้ว” เคย์สันสั
