วันต่อมา…
ฮันน่าตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยความสุขเหมือนกับทุกๆ วัน มือบางยกขึ้นเพื่อที่จะกอดชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ เหมือนกับทุกวัน
พรึบ!!
แต่ไม่ว่าจะสัมผัสไปตรงไหนก็พบกับความว่างเปล่าไม่มีใคร คิ้วสวยขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาสำรวจสิ่งที่อยู่รอบข้าง
“หายไปไหนแต่เช้านะ?”
คำถามแรกที่ผุดเข้ามาในหัว และเป็นคำถามเดียวที่เธออยากรู้มากที่สุดในตอนนี้ เมื่อเตียงที่เคยนอนด้วยกันกลับไม่มีเคย์สันนอนอยู่ด้วยเหมือนเคย
สายตาเฉี่ยวคมมองเห็นกระดาษที่มีข้อความบางอย่างวางอยู่ที่โต๊ะข้างหัวเตียง ก่อนที่เธอจะหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่าน
ขอโทษที่ไม่ได้ปลุก พอดีมีงานด่วน
รีบอาบน้ำแต่งตัวนะ เดี๋ยวจะมีคนมาส่งที่บริษัท
เคสัน
ข้อความในกระดาษเพียงสั้นๆ แต่กลับทำให้ฮันน่ารู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวรับรู้ได้ถึงความรักและความเป็นห่วงที่เขามีต่อเธอ
คนมีความรักก็ย่อมมีความสุขกันเป็
