ร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดทำงานเดินลงมาจากด้านบนตามปกติเหมือนทุกวัน เมื่อถึงเวลาที่เขาจะต้องออกไปทำงานแล้ว
ใบหน้าหล่อถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมด้วยความสงสัยเมื่อเห็นฮันน่ากำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่คนเดียว
“แม่บ้านไปไหนหมด” เคย์สันถามขึ้นเสียงเรียบก่อนจะมองสำรวจไปทั่วบริเวณบ้าน แต่กลับไม่เห็นแม่บ้านเลยสักคน
“คุณตื่นแล้วเหรอ มาทานอาหารเช้าก่อนสิ ฉันจัดโต๊ะเสร็จพอดี” หญิงสาวบอกพร้อมรอยยิ้ม การที่ได้ทำอะไรเพื่อใคร มันทำให้รู้สึกดีแบบนี้นี่เอง
ทว่าเคย์สันกลับยืนนิ่งด้วยความสงสัยและไม่ยอมทำตามที่เธอบอก
“คุณจะไปทำงานเหรอ?”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายยืนเงียบฮันน่าจึงถามต่อ เพราะเธอเห็นเขาอยู่ในชุดทำงาน ซึ่งคุณหมอสั่งเธอเอาไว้แล้วว่าห้ามไม่ให้เขาไปทำงานและควรพักอย่างน้อยสองสามวัน
เคย์สันพยักหน้าแทนคำตอบ
“แต่แผลคุณยังไม่หายดีเลยนะ ทำไมไม่พักผ่อนก่อน” ฮันน่าบอกด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไร” เคย์สันตอบก่อนจะเดิ
