"หู้วววววว~ น่ากินจัง"
"อ่ะมันแน่อยู่แล้วจ้ะ"
"เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามึงทำกับข้าวเก่งขนาดนี้อ่ะ"
ซุนที่ตอนนี้นั่งยิ้มอย่างพึงพอใจ ก็แฟนตัวน้อยของเขาทำกับข้าวตั้งหลายอย่าง แถมแต่ละอย่างหน้าตาน่ากินสุด ๆ กลิ่นหอมของอาหารที่อยู่ตรงหน้าทำเอาน้ำลายไหล
"จริง ๆ ก็ทำเป็นหลายอย่างแหละ แต่ชอบใช้มึงทำมากกว่า"
ลมหนาวในชุดกางเกงยีนส์กับเสื้อยืดแขนสั้นในลุคธรรมดา ผมที่มัดรวบแบบลวก ๆ เผยให้เห็นใบหน้าที่ไร้การแต่งแต้มใด ๆ ทำให้เธอดูสวย และน่ารักได้ในคนคนเดียวกัน จะไม่ให้หลงยังไงไหว
"หลอกใช้กูมาหลายปีเลยนะมึง"
"ใครบอกให้ฉลาดน้อยล่ะ"
ติ้ง ต้อง ๆ ๆ ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันต่อ ก็มีเสียงกดกริ่งหน้าประตูดังขึ้นเสียก่อน
"ใครมาอ่ะไปดูหน่อยสิ?"
ซุนพยักหน้ารับคำอย่างเชื่อฟัง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นดินไปเปิดประตูอย่างใจเย็น หากให้เดาเวลานี้คงเป็นกัสจังหรือไม่ก็เวฟ ที่ชอบมาขัดจังหวะเขาจะจู๋จี๋กับลมหนาวเป็นแน่
"ม๊า!
